aptal

Ayrıca bakınız: abdal

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: ap‧tal

Köken

Arapça أَبْدَلُ‎ (ʾebdelü)

Ad

aptal (belirtme hâli aptalı, çoğulu aptallar)

1. zekâsı pek gelişmemiş, zekâdan mahrum kimse, mankafa, ahmak, alık, alık salık

Alt kavramlar

• aptalca, aptalcık, aptalken, aptalla, aptallı, aptalsa, aptalsız

Çeviriler

zekası pek gelişmemiş

• Almanca: Blödmann (de) e, Idiot (de) e, Idiotin (de) d
• Azerice: abdal (az)
• Bulgarca: абдал (bg) e (abdal)
• Fince: hölmö (fi), tyhmä (fi)
• Fransızca: stupide (fr)
• Felemenkçe: dom (nl)
• İngilizce: fool (en)
• Kırgızca: kelesoo (ky)
• Macarca: bolond (hu)

Ön ad

aptal

1. zekâsı pek gelişmemiş, zekâdan mahrum

Eş anlamlılar

• ahmak, alık, bön, ebleh, budala, saf, avanak

Çeviriler

zekası pek gelişmemiş

• Azerice: abdal (az)
• Fince: tyhmä (fi)
• Fransızca: stupide (fr)
• Felemenkçe: dom (nl)
• İngilizce: fool (en)
• Macarca: bolond (hu)

Ünlem

aptal

1. küçümseme ve azarlama bildiren bir seslenme sözü

   Aptal! Senin yerini açıkça söyledim ben. - T. Buğra

   Aptallar! Bu sınıfın hâli ne?! Böyle mi hoca beklenir??

Atasözleri

• Aptal ata binerse bey oldum sanır, şalgam aşa girerse yağ oldum sanır