bön

Ayrıca bakınız: bøn, bốn, bon

Türkçe

Ön ad

[1] budala, saf, avanak, ahmak

Sandığınız kadar bön bir insan değilim ben. - N. F. Kısakürek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bön"

Çeviriler

• Fince: naiivi (fi), typerä (fi)
• İngilizce: naive (en), silly (en)

Eski Türkçe

Ön ad

[1] iri yarı

[2] yoğun

[3] obur

Ad

[1] ağır bir şeyin düşmesiyle çıkan ses

İsveççe

Ad

bön

[1] (din) dua