Kopf

Vikisözlük sitesinden

Almanca[değiştir]

[değiştir]

Kopf e (tamlayan hâli Kopfs, çoğulu Köpfe)

[1] (anatomi, anatomi) baş, kafa
[2] (anatomiizasyon) baş, başkan
[3] (biyoloji) lahana benzeri sebze bitkilerinin şekli
[4] çivi, iğne ve vidaların başı
[5] (müzik) notanın yuvarlak kısmı
[6] (aletler) çekiç gibi aletlerin vuran kısmı
[7] (yazı) yazının baş kısmı
[8] (nümismatik) tura
[9] (mühendislik) makinaya takılabilecek parça

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): kɔpf, çoğulu IPA(anahtar): ˈkœpfə
(dosya)
, çoğulu
(dosya)
(dosya)
, çoğulu
(dosya)
Kafiyeler: -ɔpf

Heceleme[değiştir]

Heceleme: Kopf, çoğulu Heceleme: Köp‧fe

Eş anlamlılar[değiştir]

[1] Haupt; günlük konuşmada Dez/Dötz, Birne, Rübe, Nischel, İsviçre Almancası: Grind
[2] Anführer, Boss, Chef
[7] Seitenkopf

Karşıt anlamlılar[değiştir]

[1a] Fuß, [1b] Schwanz
[2] Fußvolk
[4] Schaft, Spitze
[5] Hals
[6] Schaft, Stiel, Griff
[7, 9] Fuß
[8] Zahl

Küçültmeler[değiştir]

[1] Köpfchen

Üst kavramlar[değiştir]

[1] Körperteil

Alt kavramlar[değiştir]

[1] Gipskopf, Glatzkopf, Hinterkopf, Januskopf, Kalbskopf, Kinderkopf, Ochsenkopf, Schafskopf, Schrumpfkopf, Totenkopf
[1] mecazî: Betonkopf, Bubikopf, Damenkopf, Dickkopf, Gipskopf, Glatzkopf, Hitzkopf, Holzkopf, Kindskopf, Mohrenkopf, Querkopf, Schwachkopf, Wirrkopf
[3] Kohlkopf, Salatkopf
[6] Pfeifenkopf, Stecknadelkopf
[7] Briefkopf
[9] Druckkopf, Schröpfkopf, Sprengkopf, Zylinderkopf
mecazî: Brückenkopf

Örnekler[değiştir]

[1] Der Hut ist zu groß für deinen Kopf.
[2] Das ist der Kopf der Verbrecherbande.
[3] Ich habe einen Kopf Wirsing gekauft.
[4] Durch den Kopf einer Sticknadel zieht man den Faden.
[5] Eine ganze Note besteht nur aus dem Kopf.
[6] Dieser Hammer hat einen schwereren Kopf.
[7] Im Kopf des Briefes stand die falsche Adresse.
[8] Lass uns eine Münze werfen; was wählst du, Zahl oder Kopf?
[9] Wir müssen nur noch den Kopf montieren, dann sind wir fertig.

Deyimler[değiştir]

[1] den Kopf aus der Schlinge ziehen
[1] den Kopf hängen lassen: kendini cesaretsiz hissetmek
[1] den Kopf verlieren: ne yapılacağını bilememek
[1] ein Brett vor dem Kopf haben
[1] etwas im Kopf haben: zeki olmak, birşeyler bilmek
[1] etwas wächst jemandem über den Kopf
[1] Hals über Kopf
[1] jemandem den Kopf verdrehen: başkasının aklını karıştırmak
[1] jemandem den Kopf waschen: görüşünü yüzüne karşı söylemek
[1] jemandem etwas an den Kopf werfen: birini suçlamak
[1] jemandes Kopf fordern: birinin istifasını istemek
[1] keine Augen im Kopf haben
[1] Kopf hoch!
[1] Kopf und Kragen kosten: hayat-memat meselesi olmak
[1] Kopf und Kragen riskieren
[1] mit dem Kopf durch die Wand wollen: inatçı ve düşüncesizce hareket etmek
[1] nicht richtig im Kopf sein: deli olmak
[1] sich etwas in den Kopf setzen: birşeyi muhakkak istemek
[1] sich um Kopf und Kragen reden
[1] Sülze im Kopf haben
[1] von Kopf bis Fuß: tastamam, bütün
[1] was man nicht im Kopf hat, hat man in den Beinen
[1] zu Kopf steigen: kendini sarhoş hissetmek
[4] den Nagel auf den Kopf treffen
[4] Nägel mit Köpfen machen: birşeyi tutarlıca ifa etmek
[8] Kopf oder Zahl? (yazı mı, tura mı?)

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Fiiller köpfeln, köpfen
İsimler: Großkopferter, Großkopfeter, Kopfairbag, Kopfarbeit, Kopfbahnhof, Kopfball, Kopfende, Kopfform, Kopffüßler, Kopfgeburt, Kopfgeld (-jäger), Kopfgras, Kopfhaar, Kopfhaut, Kopfhörer, Kopfjäger, Kopfkissen, Kopflaus, Kopfnuss, Kopfputz, Kopfrechnen, Kopfsalat, Kopfschmerz, Kopfschmuck, Kopfschuss, Kopfschütteln, Kopfsprung, Kopfstand, Kopfsteinpflaster, Kopfstand, Kopfsteuer, Kopfstimme, Kopfstütze, Kopfteil, Kopftuch, Kopfwäsche, Kopfweh, Kopfzahl, Kopfzeile, Kopfzerbrechen
Sıfatlar: kopflastig, kopflos, kopfscheu

Benzer sözcükler[değiştir]

Knopf, Kropf, Topf, Zopf

İlgili sözcükler[değiştir]

[1] Schädel

Köken[değiştir]

8. asırdan beri belgelenmiştir; Eski Yüksek Almanca: choph (Orta Yüksek Almanca: kopf)=„içme kabı“, „tas“, „kafatası“; o da Latince: cupa, cuppa=„fincan“'dan alıntıdır.[1]

Kaynakça[değiştir]

  • Almanca Vikipedi'de Kopf
  • Almanca Vikisözlük'te Kopf
  1. Friedrich Kluge, Elmar Seebold tarafından hazırlanmış „Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache“ (Almancanın etimolojik sözlüğü). 24. gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskısı. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2001, ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742, kelime: „Kopf“, sayfa 528.