çekiç

Ayrıca bakınız: Çekiç, tokmak

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): t͡ʃeˈcit͡ʃ, t͡ʃecit͡ʃˈleɾ

Heceleme

Heceleme: çe‧kiç

Köken

Eski Türkçe çekük

Ad

çekiç (belirtme hâli çekici, çoğulu çekiçler) -ci

[1] Çekiç

[2] Çekiç atma

1. (aletler) çivi çakma, madenleri dövme vb. işlerde kullanılan saplı bir el aleti

   Saldırmak onun içgüdülerinden biridir ve yöntemi çekiçle felsefe yapmaktır. - S. Birsel

2. (spor) yaklaşık 1,20 m uzunluğundaki madenî tele bağlı ve ağırlığı 7,257 kg olan gülle

Deyimler

çekiç atma, çekiç kemiği, çekiç mekanizması

Alt kavramlar

• balyoz

Türetilmiş kavramlar

• çekiççe, çekiççi, çekiççik, çekiçle, çekiçli, çekiçse, çekiçsi, çekiçsiz

Çeviriler

çeviriler

• Afrikanca: hamer (af)
• Almanca: Hammer (de) e, Wurfhammer (de) e
• Arnavutça: çekiç (sq)
• Azerice: çəkic (az)
• Baskça: mailu (eu)
• Ermenice: մուրճ (hy) (murç) [murč]
• Ersya dili: молотка (myv) (molotka)
• Eski Türkçe: çekük‎ (otk) (çekük)
• Estonca: haamer (et), vasar (et)
• Felemenkçe: hamer (nl)
• Fince: vasara (fi), moukari (fi)
• Fransızca: marteau (fr) e
• Gagavuzca: çekiç (gag)
• İngilizce: hammer (en)
• İspanyolca: martillo (es) e
• İsveççe: hammare (sv)
• İtalyanca: martello (it) e
• Kırım Tatarca: çöküç (crh)
• Kürtçe: çakûç (ku)
• Rusça: молот (ru) (molot)
• Tatarca: çükeç (tt)
• Türkmence: çekiç (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "çekiç" maddesi

Arnavutça

Ad

çekiç

1. (aletler): çekiç

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe: çekük

Ad

çekiç

1. (aletler): çekiç

Türkmence

Köken

Eski Türkçe: çekük

Ad

çekiç

1. (aletler): çekiç