çekiç

Ayrıca bakınız: Çekiç

Türkçe

Ad

çekiç (belirtme hâli çekici, çoğulu çekiçler) çekiç -ci

[1] Çekiç

[2] Çekiç atma

[1] (aletler) çivi çakma, madenleri dövme vb. işlerde kullanılan saplı bir el aleti

Saldırmak onun içgüdülerinden biridir ve yöntemi çekiçle felsefe yapmaktır. - S. Birsel

[2] (spor) yaklaşık 1,20 m uzunluğundaki madenî tele bağlı ve ağırlığı 7,257 kg olan gülle

Söyleniş

IPA: t͡ʃeˈcit͡ʃ

Heceleme

Heceleme: çe·kiç

Eş anlamlılar

[1] tokmak

Köken

Eski Türkçe çekük

Deyimler

çekiç atma, çekiç kemiği, çekiç mekanizması

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çekiç"

Türk lehçeleri

• Azerice: çəkic (az)
• Eski Türkçe: çekük (tr)
• Gagavuzca: çekiç (gag)

• Kırım Tatarca: çöküç (crh)
• Tatarca: çükeç (tt)
• Türkmence: çekiç (tk)

Çeviriler

• Afrikanca: hamer (af)
• Almanca: Hammer (de) e, Hammer (de) e, Wurfhammer (de) e
• Arnavutça: çekiç (sq)
• Baskça: mailu (eu)
• Ermenice: մուրճ (hy) (murç) [murč]
• Ersya dili: молотка (myv) (molotka)
• Fince: vasara (fi), moukari (fi)
• Fransızca: marteau (fr) e
• Hollandaca: hamer (nl)
• İngilizce: hammer (en), hammer (en), martillo (es)
• İsveççe: hammare (sv)

• İtalyanca: martello (it) e
• Kürtçe: çakûç (ku)
• Rusça: молот (ru) (molot)

Alt kavramlar

[1] balyoz

Üst kavramlar

[1] alet

Türetilmiş kavramlar

çekiççe, çekiççi, çekiççik, çekiçle, çekiçli, çekiçse, çekiçsi, çekiçsiz

Arnavutça

Ad

çekiç

[1] (aletler): çekiç

Gagavuzca

Ad

çekiç

[1] (aletler): çekiç

Köken

Eski Türkçe: çekük

Türkmence

Ad

çekiç

[1] (aletler): çekiç

Köken

Eski Türkçe: çekük