هم

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: ہم

Arapça[değiştir]

Köken 1[değiştir]

ـهُم(-hüm) ya da ـهِم(-him)‘nin bitiştirilmiş şekli.

Söyleniş[değiştir]

Adıl[değiştir]

هُمْ (hüme ç

  1. (kişi adılı): onlar (eril çoğul şahıs zamiri)
    .هُمْ لَا يَعْلَمُونَ — Bilmezler/Bilmiyorlar.
Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir]

Yüksek Arapça kişi adılları
Adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil eril dişil
Tekil أَنَا(ʾenā) أَنْتَ(ʾente) أَنْتِ(ʾenti) هُوَ(hüve) هِيَ(hiye)
İkil أَنْتُمَا(ʾentümā) هُمَا(hümā)
Çoğul نَحْنُ(naḥnü) أَنْتُمْ(ʾentüm) أَنْتُنَّ(ʾentünne) هُمْ (hüm) هُنَّ(hünne)

Köken 2[değiştir]

هُم(hüm)‘nin bitiştirilmiş şekli.

Son ek[değiştir]

ـهُمْ (-hum veya -him) (e-ç)

  1. onların (eril çoğul bağlı cisim zamiri)

Köken 3[değiştir]

ه م م(h-m-m).

Eylem[değiştir]

هَمَّ (hemme) I, geniş zaman يَهُمُّ‎‎ (yehümmü)

  1. alâka/ilgi çekmek
  2. endişelendirmek, huzursuz etmek, üzülmek
  3. meşgul etmek, endişe etmek, tesir etmek
  4. yas tutmak
Çekimleme[değiştir]

Köken 4[değiştir]

ه م م(h-m-m).

[değiştir]

هَمّ (hemme (çoğul هُمُوم(hümūm))

  1. هَمَّ(hemme) fiilinin mastarı
  2. endişe, korku
  3. üzüntü, keder, ızdırap, tehlike
  4. ağırlık, moment, önemi
Çekimleme[değiştir]

Köken 5[değiştir]

ه م م(h-m-m).

Ön ad[değiştir]

هِمّ (himm) (dişil هِمَّة(هَمَائِم), eril çoğulu أَهْمَام(ʾehmām), dişil çoğulu هَمَائِم(hemāʾim) veya هِمَّات(himmāt))

  1. bunak, yaşlı
Çekimleme[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
  • Hans Wehr (1976), “هم”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

[değiştir]

هِمّ (himme (çoğul أَهْمَام(ʾehmām), dişil هِمَّة(himme))

  1. ihtiyar adam

Kaynakça[değiştir]