قوم

Ayrıca bakınız: قوْم, ق و م

Arapça

Köken 1

ق و م‎ (ḳ-v-m); قَامَ‎ (ḳāme, “yükselmek”) ile kıyaslayın.

Eylem

قَوَّمَ (ḳavveme) II, geniş zaman يُقَوِّمُ‎‎ (yuḳavvimü)

1. (geçişli) ayarlamak
2. (geçişli) değerlendirmek
3. (geçişli) yükselmek

Çekimleme

قَوَّمَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَقْوِيم‎ taḳvīm
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُقَوِّم‎ muḳavvim
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُقَوَّم‎ muḳavvem
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	قَوَّمْتُ‎ ḳavvemtü	قَوَّمْتَ‎ ḳavvemte	قَوَّمَ ḳavveme		قَوَّمْتُمَا‎ ḳavvemtümā	قَوَّمَا‎ ḳavvemā		قَوَّمْنَا‎ ḳavvemnā	قَوَّمْتُمْ‎ ḳavvemtüm	قَوَّمُوا‎ ḳavvemū
	dişil		قَوَّمْتِ‎ ḳavvemti	قَوَّمَتْ‎ ḳavvemet			قَوَّمَتَا‎ ḳavvemetā			قَوَّمْتُنَّ‎ ḳavvemtünne	قَوَّمْنَ‎ ḳavvemne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُقَوِّمُ‎ ʾuḳavvimü	تُقَوِّمُ‎ tuḳavvimü	يُقَوِّمُ‎ yuḳavvimü		تُقَوِّمَانِ‎ tuḳavvimāni	يُقَوِّمَانِ‎ yuḳavvimāni		نُقَوِّمُ‎ nuḳavvimü	تُقَوِّمُونَ‎ tuḳavvimūne	يُقَوِّمُونَ‎ yuḳavvimūne
	dişil		تُقَوِّمِينَ‎ tuḳavvimīne	تُقَوِّمُ‎ tuḳavvimü			تُقَوِّمَانِ‎ tuḳavvimāni			تُقَوِّمْنَ‎ tuḳavvimne	يُقَوِّمْنَ‎ yuḳavvimne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُقَوِّمَ‎ ʾuḳavvime	تُقَوِّمَ‎ tuḳavvime	يُقَوِّمَ‎ yuḳavvime		تُقَوِّمَا‎ tuḳavvimā	يُقَوِّمَا‎ yuḳavvimā		نُقَوِّمَ‎ nuḳavvime	تُقَوِّمُوا‎ tuḳavvimū	يُقَوِّمُوا‎ yuḳavvimū
	dişil		تُقَوِّمِي‎ tuḳavvimī	تُقَوِّمَ‎ tuḳavvime			تُقَوِّمَا‎ tuḳavvimā			تُقَوِّمْنَ‎ tuḳavvimne	يُقَوِّمْنَ‎ yuḳavvimne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُقَوِّمْ‎ ʾuḳavvim	تُقَوِّمْ‎ tuḳavvim	يُقَوِّمْ‎ yuḳavvim		تُقَوِّمَا‎ tuḳavvimā	يُقَوِّمَا‎ yuḳavvimā		نُقَوِّمْ‎ nuḳavvim	تُقَوِّمُوا‎ tuḳavvimū	يُقَوِّمُوا‎ yuḳavvimū
	dişil		تُقَوِّمِي‎ tuḳavvimī	تُقَوِّمْ‎ tuḳavvim			تُقَوِّمَا‎ tuḳavvimā			تُقَوِّمْنَ‎ tuḳavvimne	يُقَوِّمْنَ‎ yuḳavvimne
emir الْأَمْر	eril		قَوِّمْ ḳavvim			قَوِّمَا‎ ḳavvimā				قَوِّمُوا‎ ḳavvimū
	dişil		قَوِّمِي‎ ḳavvimī							قَوِّمْنَ‎ ḳavvimne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	قُوِّمْتُ‎ ḳuvvimtü	قُوِّمْتَ‎ ḳuvvimte	قُوِّمَ ḳuvvime		قُوِّمْتُمَا‎ ḳuvvimtümā	قُوِّمَا‎ ḳuvvimā		قُوِّمْنَا‎ ḳuvvimnā	قُوِّمْتُمْ‎ ḳuvvimtüm	قُوِّمُوا‎ ḳuvvimū
	dişil		قُوِّمْتِ‎ ḳuvvimti	قُوِّمَتْ‎ ḳuvvimet			قُوِّمَتَا‎ ḳuvvimetā			قُوِّمْتُنَّ‎ ḳuvvimtünne	قُوِّمْنَ‎ ḳuvvimne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُقَوَّمُ‎ ʾuḳavvemü	تُقَوَّمُ‎ tuḳavvemü	يُقَوَّمُ‎ yuḳavvemü		تُقَوَّمَانِ‎ tuḳavvemāni	يُقَوَّمَانِ‎ yuḳavvemāni		نُقَوَّمُ‎ nuḳavvemü	تُقَوَّمُونَ‎ tuḳavvemūne	يُقَوَّمُونَ‎ yuḳavvemūne
	dişil		تُقَوَّمِينَ‎ tuḳavvemīne	تُقَوَّمُ‎ tuḳavvemü			تُقَوَّمَانِ‎ tuḳavvemāni			تُقَوَّمْنَ‎ tuḳavvemne	يُقَوَّمْنَ‎ yuḳavvemne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُقَوَّمَ‎ ʾuḳavveme	تُقَوَّمَ‎ tuḳavveme	يُقَوَّمَ‎ yuḳavveme		تُقَوَّمَا‎ tuḳavvemā	يُقَوَّمَا‎ yuḳavvemā		نُقَوَّمَ‎ nuḳavveme	تُقَوَّمُوا‎ tuḳavvemū	يُقَوَّمُوا‎ yuḳavvemū
	dişil		تُقَوَّمِي‎ tuḳavvemī	تُقَوَّمَ‎ tuḳavveme			تُقَوَّمَا‎ tuḳavvemā			تُقَوَّمْنَ‎ tuḳavvemne	يُقَوَّمْنَ‎ yuḳavvemne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُقَوَّمْ‎ ʾuḳavvem	تُقَوَّمْ‎ tuḳavvem	يُقَوَّمْ‎ yuḳavvem		تُقَوَّمَا‎ tuḳavvemā	يُقَوَّمَا‎ yuḳavvemā		نُقَوَّمْ‎ nuḳavvem	تُقَوَّمُوا‎ tuḳavvemū	يُقَوَّمُوا‎ yuḳavvemū
	dişil		تُقَوَّمِي‎ tuḳavvemī	تُقَوَّمْ‎ tuḳavvem			تُقَوَّمَا‎ tuḳavvemā			تُقَوَّمْنَ‎ tuḳavvemne	يُقَوَّمْنَ‎ yuḳavvemne

Köken 2

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /qawm/

Ad

قَوْم (ḳavm) e

1. قَامَ‎ (ḳāme, “kalkmak”) fiilinden isim
2. ayağa kalkma, yükselme, doğrultma

Çekimleme

قَوْم (ḳavm) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	قَوْم ḳavm	الْقَوْم‎ el-ḳavm	قَوْم ḳavm
yalın	قَوْمٌ ḳavmün	الْقَوْمُ‎ el-ḳavmü	قَوْمُ ḳavmü
belirtme	قَوْمًا‎ ḳavmen	الْقَوْمَ‎ el-ḳavme	قَوْمَ ḳavme
tamlayan	قَوْمٍ ḳavmin	الْقَوْمِ‎ el-ḳavmi	قَوْمِ ḳavmi

Kaynakça

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.

Ad

قَوْم (ḳavm) e (çoğul أَقْوَام‎ (ʾaḳvām))

1. kavim
2. bâzı insanlar, bazıları
   • M.S. 609–632, Kur'an, 28:21
     

     فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا يَتَرَقَّبُ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

3. erkek grubu
   • M.S. 609–632, Kur'an, 49:11
     

     يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَىٰ أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِّن نِّسَاءٍ عَسَىٰ أَن يَكُنَّ خَيْرًا مِّنْهُنَّ

4. aile
5. hizip

Çekimleme

قَوْم (ḳavm) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	قَوْم ḳavm	الْقَوْم‎ el-ḳavm	قَوْم ḳavm
yalın	قَوْمٌ ḳavmün	الْقَوْمُ‎ el-ḳavmü	قَوْمُ ḳavmü
belirtme	قَوْمًا‎ ḳavmen	الْقَوْمَ‎ el-ḳavme	قَوْمَ ḳavme
tamlayan	قَوْمٍ ḳavmin	الْقَوْمِ‎ el-ḳavmi	قَوْمِ ḳavmi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	قَوْمَيْن‎ ḳavmeyn	الْقَوْمَيْن‎ el-ḳavmeyn	قَوْمَيْ‎ ḳavmey
yalın	قَوْمَانِ‎ ḳavmāni	الْقَوْمَانِ‎ el-ḳavmāni	قَوْمَا‎ ḳavmā
belirtme	قَوْمَيْنِ‎ ḳavmeyni	الْقَوْمَيْنِ‎ el-ḳavmeyni	قَوْمَيْ‎ ḳavmey
tamlayan	قَوْمَيْنِ‎ ḳavmeyni	الْقَوْمَيْنِ‎ el-ḳavmeyni	قَوْمَيْ‎ ḳavmey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَقْوَام‎ ʾaḳvām	الْأَقْوَام‎ el-ʾaḳvām	أَقْوَام‎ ʾaḳvām
yalın	أَقْوَامٌ‎ ʾaḳvāmün	الْأَقْوَامُ‎ el-ʾaḳvāmü	أَقْوَامُ‎ ʾaḳvāmü
belirtme	أَقْوَامًا‎ ʾaḳvāmen	الْأَقْوَامَ‎ el-ʾaḳvāme	أَقْوَامَ‎ ʾaḳvāme
tamlayan	أَقْوَامٍ‎ ʾaḳvāmin	الْأَقْوَامِ‎ el-ʾaḳvāmi	أَقْوَامِ‎ ʾaḳvāmi

Kaynakça

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.

Ön ad

قُوَّم (ḳuvvem)

1. قَائِم‎ (ḳāʾim) sözcüğünün çekimi:
   1. masculine plural
   2. feminine plural

---

Osmanlı Türkçesi

Köken 1

Eski Türkçe

Ad

قوم (kum)

1. (jeoloji, madencilik) kum

Türetilmiş kavramlar

• قومسال‎ (kumsal)
• قوملق‎ (kumluk)

Köken 2

Arapça قَوْم‎ (ḳavm)

Ad

قوم (kavim)

1. (sosyoloji) kavim, topluluk