بأس

Ayrıca bakınız: باس, بَاس, تاس, پاس, باش, تاش

Arapça

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /baʔs/

Ad

بَأْس (beʾs) e

1. بَؤُسَ‎ (beʾüse) fiilinden isim.
2. cesaret
3. ceza
4. güç, kuvvet
5. musibet
6. zarar

Çekimleme

بَأْس (beʾs) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	بَأْس beʾs	الْبَأْس‎ el-beʾs	بَأْس beʾs
yalın	بَأْسٌ beʾsün	الْبَأْسُ‎ el-beʾsü	بَأْسُ beʾsü
belirtme	بَأْسًا‎ beʾsen	الْبَأْسَ‎ el-beʾse	بَأْسَ beʾse
tamlayan	بَأْسٍ beʾsin	الْبَأْسِ‎ el-beʾsi	بَأْسِ beʾsi

Kelime birliktelikleri

• لَا بَأْسَ‎ (lā beʾse)

Kaynakça

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça بَأْس‎ (beʾs)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈbeˤs/

Ad

بأس (be’s)

1. kötü yan, zarar

Çekimleme

بأس‎ (be’s) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	بأس‎ be’s	بأسلر‎ be’sler
belirtme	بأسی‎ be’si	بأسلری‎ be’sleri
yönelme	بأسه‎ be’se	بأسلره‎ be’slere
bulunma	بأسده‎ be’ste	بأسلرده‎ be’slerde
ayrılma	بأسدن‎ be’sten	بأسلردن‎ be’slerden
tamlayan	بأسڭ‎ be’sin	بأسلرڭ‎ be’slerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	بأسم‎ be’sim	بأسلرم‎ be’slerim
2. tekil (senin)	بأسڭ‎ be’sin	بأسلرڭ‎ be’slerin
3. tekil (onun)	بأسی‎ be’si	بأسلری‎ be’sleri
1. çoğul (bizim)	بأسمز‎ be’simiz	بأسلرمز‎ be’slerimiz
2. çoğul (sizin)	بأسڭز‎ be’siniz	بأسلرڭز‎ be’sleriniz
3. çoğul (onların)	بأسی‎ be’si بأسلری‎ be’sleri

Kaynakça

• Osmanlıca Türkçe Lügat بأس