إن

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: ان, آن, أن, اَنْ, -ان, ان-

Arapça[değiştir]

Köken 1[değiştir]

Ana Semitik dili *šim sözcüğünden.

Söyleniş[değiştir]

Bağlaç[değiştir]

إِنْ (ʾin)

  1. eğer, … ise, şayet (mümkün olan)
    إِنْ تَدْرُسْ تَنْجَحْ — Öğretilirse başarır.
    إِن أَحْبَبْتَنِي — Beni seversen
    إِن تُحْبِبْنِي — Beni seversen
    إِن شَاءَ ٱللّٰه — İnşallah (Allah isterse)
Açıklamalar[değiştir]
Normâlde yerine getirilebilecek şartlar içindir. Gerçeğe zıt şartlar için لَوْ(lev) kullanılır. Geçmiş zaman veya emir kipiyle kullanılırsa da her iki hâlde de şimdiki zaman manasındadır.

Köken 2[değiştir]

İbranice אִם(ím) ile soydaştır. İbranice הִנֵּה(bak) ile soydaş.[1][2]

Söyleniş[değiştir]

İlgeç[değiştir]

إِنَّ (ʾinne)

  1. aslında, (bazen 'doğrusu' diye de tercüme edilir)
  2. şu (alakalı fiilden isim قَوْل(ḳavl, söyledi)'den sonra)
Açıklamalar[değiştir]
إِنَّ(ʾinne) edatını kullanan özne belirtme hâlinde olur.
Çekimleme[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

  1. 2001, Edward Lipiński, Semitic Languages: Outline of a Comparative Grammar, s. 482
  2. 1997, Robert Hetzron, The Semitic Languages, s. 201.