أن

Ayrıca bakınız: ان, آن, إن, اَِنْ, -ان, ان-

Arapça

Köken 1

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔan/

Bağlaç

أن (أَنْ)

1. Kesin sözlü ismin yerine bir fiil cümlesi ekler.

   eş anlamlısı: مَا‎ (mā)

   1. -a/-e, o; dilek kipli bir fiil sunar (genellikle mastar ekine karşılık gelir)

      سَيَنْتَخِبُ الشَّعْبُ رَئِيسًا جَدِيدًا بَعْدَ أَنْ يُكْتَبَ الدُّسْتُور. — Halk, yeni anayasa yazıldıktan sonra yeni bir başkan seçecek.

      أُرِيدُ أَنْ آكُلَ. — Yemek istiyorum.

      أُرِيدُ أَنْ يَأْكُلَ. — Onun yemesini istiyorum.

   2. o; geçmiş zamanda bir fiilden evvel gelir

      سَبَقَ أَنْ قُلْتُ لَكَ ذٰلِكَ — Onu sana söylemiştim.

2. (edebî) rivâyet edilen bir konuşmadan evvel gelir
   • M.S. 609–632, Kur'an, 7:44
     وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ "أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا؟" قَالُوا "نَعَمْ!" فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ "أَن لَّعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ!" – Cennetlikler, Cehennemliklere "Rabbimizin bize [o] va'dettiğini hakikat bulduk. Siz de Rabbinizin va'd ettiğini hakikat buldunuz mu?" diye seslenirler. Onlar "Evet!" der. O zaman aralarında bir duyurucu "Allah'ın laneti zalimlere!" diye seslenir.
   • M.S. 609–632, Kur'an, 7:117
     وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ – Biz de Musa'ya “Sen de [[o]] asânı atıver!” diye vahyettik.
3. أَنَّ‎ (ʾenne)'nin bir şekli

   أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلٰهَ إِلَّا ٱللّٰهُ. — [O] Allah'tan başka ilah olmadığına şehâdet ederim.

   عَلِمْتُ أَنْ سَيُسَافِرُ زُهَيْرٌ — [O] Zuheyr'in seyahat edeceğini biliyordum.

   • M.S. 609–632, Kur'an, 10:10
     وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَالَمِينَ – Onların oradaki [[o]] duaları: "Allah'ım, sen yücelerden yücesin";

Türetilmiş kavramlar

• أَن التَّفْسِيرِيَّة‎ (ʾen et-tefsīriyye) ،لِأَنْ‎ (liʾen) ،لِئَلَّا‎ (liʾellā) ،أَلَّا‎ (ʾellā)

Köken 2

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔan.na/

Bağlaç

أن (أَنَّ)

1. o (bir eşitlik cümlesini veya bir fiil cümlesini sunar)

   هَلْ تَعْلَمُ أَنَّنِي أَطْوَلُ مِنْكَ؟ — Senden boylu olduğumu bilir misin?

   أَعْرِفُ أَنَّ ٱبْنَكَ سَرَقَ سَيَّارَتِي. — Oğlunun otomobilimi çaldığını biliyorum.

Çekimleme

    Çekimlemiş biçimler

asıl biçim					أَنَّ (ʾenne)
kişi adılları- biçimler dâhil	tekil		ikil	çoğul
	eril	dişil	genel	eril	dişil
birinci kişi	أَنَّنِي‎ (ʾennenī)			أَنَّنَا‎ (ʾennenā)
ikinci kişi	أَنَّكَ‎ (ʾenneke)	أَنَّكِ‎ (ʾenneki)	أَنَّكُمَا‎ (ʾennekümā)	أَنَّكُمْ‎ (ʾenneküm)	أَنَّكُنَّ‎ (ʾennekünne)
üçüncü kişi	أَنَّهُ‎ (ʾennehü)	أَنَّهَا‎ (ʾennehā)	أَنَّهُمَا‎ (ʾennehümā)	أَنَّهُمْ‎ (ʾennehüm)	أَنَّهُنَّ‎ (ʾennehünne)

Farklı yazılışlar

• إِنَّ‎ (ʾinne) (belli fiillerin sonra)

Türetilmiş kavramlar

• لِأَنَّ‎ (liʾenne) ،أَنَّمَا‎ (ʾennemā)

Köken 3

ء ن ن‎ (ʾ-n-n)

Söyleniş

• (fiil): IPA^(anahtar): /ʔan.na/
• (isim): IPA^(anahtar): /ʔann/

Eylem

أَنَّ (ʾenne) I, geniş zaman يَئِنُّ‎‎ (yeʾinnü)

1. inlemek

   كُلَّمَا أَنَّ بِالْعِرَاقِ جَرِيحٌ / لَمَسَ الشَّرْقُ جَنْبَهُ فِي عُمَانِهِ

Çekimleme

أَنَّ

çekimi (biçim-I muzaaf, mastarlar أَنّ veya أَنِين)

mastarlar الْمَصَادِر						أَنّ veya أَنِين‎ ʾenn veya ʾenīn
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						آنّ‎ ʾānn
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَأْنُون‎ meʾnūn
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَنَنْتُ‎ ʾenentü	أَنَنْتَ‎ ʾenente	أَنَّ ʾenne		أَنَنْتُمَا‎ ʾenentümā	أَنَّا‎ ʾennā		أَنَنَّا‎ ʾenennā	أَنَنْتُمْ‎ ʾenentüm	أَنُّوا‎ ʾennū
	dişil		أَنَنْتِ‎ ʾenenti	أَنَّتْ‎ ʾennet			أَنَّتَا‎ ʾennetā			أَنَنْتُنَّ‎ ʾenentünne	أَنَنَّ‎ ʾenenne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَئِنُّ‎ ʾeʾinnü	تَئِنُّ‎ teʾinnü	يَئِنُّ‎ yeʾinnü		تَئِنَّانِ‎ teʾinnāni	يَئِنَّانِ‎ yeʾinnāni		نَئِنُّ‎ neʾinnü	تَئِنُّونَ‎ teʾinnūne	يَئِنُّونَ‎ yeʾinnūne
	dişil		تَئِنِّينَ‎ teʾinnīne	تَئِنُّ‎ teʾinnü			تَئِنَّانِ‎ teʾinnāni			تَأْنِنَّ‎ teʾninne	يَأْنِنَّ‎ yeʾninne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَئِنَّ‎ ʾeʾinne	تَئِنَّ‎ teʾinne	يَئِنَّ‎ yeʾinne		تَئِنَّا‎ teʾinnā	يَئِنَّا‎ yeʾinnā		نَئِنَّ‎ neʾinne	تَئِنُّوا‎ teʾinnū	يَئِنُّوا‎ yeʾinnū
	dişil		تَئِنِّي‎ teʾinnī	تَئِنَّ‎ teʾinne			تَئِنَّا‎ teʾinnā			تَأْنِنَّ‎ teʾninne	يَأْنِنَّ‎ yeʾninne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَئِنَّ‎ veya أَئِنِّ‎ veya آنِنْ‎ ʾeʾinne veya ʾeʾinni veya ʾānin	تَئِنَّ‎ veya تَئِنِّ‎ veya تَأْنِنْ‎ teʾinne veya teʾinni veya teʾnin	يَئِنَّ‎ veya يَئِنِّ‎ veya يَأْنِنْ‎ yeʾinne veya yeʾinni veya yeʾnin		تَئِنَّا‎ teʾinnā	يَئِنَّا‎ yeʾinnā		نَئِنَّ‎ veya نَئِنِّ‎ veya نَأْنِنْ‎ neʾinne veya neʾinni veya neʾnin	تَئِنُّوا‎ teʾinnū	يَئِنُّوا‎ yeʾinnū
	dişil		تَئِنِّي‎ teʾinnī	تَئِنَّ‎ veya تَئِنِّ‎ veya تَأْنِنْ‎ teʾinne veya teʾinni veya teʾnin			تَئِنَّا‎ teʾinnā			تَأْنِنَّ‎ teʾninne	يَأْنِنَّ‎ yeʾninne
emir الْأَمْر	eril		إِنَّ‎ veya إِنِّ‎ veya اِينِنْ‎ ʾinne veya ʾinni veya īnin			إِنَّا‎ ʾinnā				إِنُّوا‎ ʾinnū
	dişil		إِنِّي‎ ʾinnī							اِينِنَّ‎ īninne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أُنِنْتُ‎ ʾünintü	أُنِنْتَ‎ ʾüninte	أُنَّ ʾünne		أُنِنْتُمَا‎ ʾünintümā	أُنَّا‎ ʾünnā		أُنِنَّا‎ ʾüninnā	أُنِنْتُمْ‎ ʾünintüm	أُنُّوا‎ ʾünnū
	dişil		أُنِنْتِ‎ ʾüninti	أُنَّتْ‎ ʾünnet			أُنَّتَا‎ ʾünnetā			أُنِنْتُنَّ‎ ʾünintünne	أُنِنَّ‎ ʾüninne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُؤَنُّ‎ ʾüʾennü	تُؤَنُّ‎ tüʾennü	يُؤَنُّ‎ yüʾennü		تُؤَنَّانِ‎ tüʾennāni	يُؤَنَّانِ‎ yüʾennāni		نُؤَنُّ‎ nüʾennü	تُؤَنُّونَ‎ tüʾennūne	يُؤَنُّونَ‎ yüʾennūne
	dişil		تُؤَنِّينَ‎ tüʾennīne	تُؤَنُّ‎ tüʾennü			تُؤَنَّانِ‎ tüʾennāni			تُؤْنَنَّ‎ tüʾnenne	يُؤْنَنَّ‎ yüʾnenne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُؤَنَّ‎ ʾüʾenne	تُؤَنَّ‎ tüʾenne	يُؤَنَّ‎ yüʾenne		تُؤَنَّا‎ tüʾennā	يُؤَنَّا‎ yüʾennā		نُؤَنَّ‎ nüʾenne	تُؤَنُّوا‎ tüʾennū	يُؤَنُّوا‎ yüʾennū
	dişil		تُؤَنِّي‎ tüʾennī	تُؤَنَّ‎ tüʾenne			تُؤَنَّا‎ tüʾennā			تُؤْنَنَّ‎ tüʾnenne	يُؤْنَنَّ‎ yüʾnenne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُؤَنَّ‎ veya أُؤَنِّ‎ veya أُونَنْ‎ ʾüʾenne veya ʾüʾenni veya ʾūnen	تُؤَنَّ‎ veya تُؤَنِّ‎ veya تُؤْنَنْ‎ tüʾenne veya tüʾenni veya tüʾnen	يُؤَنَّ‎ veya يُؤَنِّ‎ veya يُؤْنَنْ‎ yüʾenne veya yüʾenni veya yüʾnen		تُؤَنَّا‎ tüʾennā	يُؤَنَّا‎ yüʾennā		نُؤَنَّ‎ veya نُؤَنِّ‎ veya نُؤْنَنْ‎ nüʾenne veya nüʾenni veya nüʾnen	تُؤَنُّوا‎ tüʾennū	يُؤَنُّوا‎ yüʾennū
	dişil		تُؤَنِّي‎ tüʾennī	تُؤَنَّ‎ veya تُؤَنِّ‎ veya تُؤْنَنْ‎ tüʾenne veya tüʾenni veya tüʾnen			تُؤَنَّا‎ tüʾennā			تُؤْنَنَّ‎ tüʾnenne	يُؤْنَنَّ‎ yüʾnenne

Ad

أَنّ (ʾenn) e

1. أَنَّ‎ (ʾenne) fiilinin mastarı

Çekimleme

أَنّ (ʾenn) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَنّ ʾenn	الْأَنّ‎ el-ʾenn	أَنّ ʾenn
yalın	أَنٌّ ʾennün	الْأَنُّ‎ el-ʾennü	أَنُّ ʾennü
belirtme	أَنًّا‎ ʾennen	الْأَنَّ‎ el-ʾenne	أَنَّ ʾenne
tamlayan	أَنٍّ ʾennin	الْأَنِّ‎ el-ʾenni	أَنِّ ʾenni

Kaynakça

• Tropper, Josef (2003) , “Sekundäres wortanlautendes Alif im Arabischen”, Kogan, Leonid, editör, Studia Semitica (Orientalia: Papers of the Oriental Institute; III), Moskova, →ISBN.