ruhsatlı
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: ruh‧sat‧lı
Zıt anlamlılar[değiştir]
Ad[değiştir]
ruhsatlı (belirtme hâli ruhsatlıyı, çoğulu ruhsatlılar)
Ön ad[değiştir]
ruhsatlı (karşılaştırma daha ruhsatlı, üstünlük en ruhsatlı)
- yapılması, kullanılması, taşınması v.s. için gerekli izni olan, ruhsatı olan
- "Ruhsatlıdır, çekmeceye bakın, belgeler orada" diyor adam telaşla. - A. Ümit
Çeviriler[değiştir]
ruhsatlı
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "ruhsatlı" maddesi