çin

Ayrıca bakınız: Çin, cin, cín, cɨn, çın, çıñ, čin, čiŋ

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈt͡ʃin/
• Heceleme: çin

Ad

çin (belirtme hâli çini, çoğulu çinler)

1. (halk ağzı) omuz

Çağatayca

Söyleniş

• Heceleme: çin

Ad

1. cin, sahih ve rast

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. leğen ve benzeri şeylerin çıkardığı ses

Belirteç

1. büsbütün

Ön ad

1. iyice

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Türkmence

Söyleniş

• Heceleme: çin

Ad

çin

1. rütbe

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.