polis

Türkçe

Türk polisi (2)

Köken

Fransızca

Ad

polis (belirtme hâli polisi, çoğulu polisler)

1. (polis) genellikle kasaba şehir gibi büyük yerleşim birimlerinde kamu düzenini, huzur ve güvenliği sağlayan teşkilt; kolluk, zabıta, zapta
2. bu kuruluşta yer alan görevli, kollukçu:
   • İki gün sonra polisler eve giderek annesini götürdüler. - Halide Edip Adıvar
3. (tarih) Antik Yunan'da şehir devleti

Deyimler

adli polis, askerî polis, polis karakolu, polis köpeği

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Polizei (de)
• Azerice: polis (az)
• Danca: politi (da)
• Endonezce: polisi (id)
• Estonca: politsei (et)
• Felemenkçe: polis (nl)
• Fince: poliisi (fi)
• Fransızca: police (fr) d
• Gagavuzca: poliţiya (gag)
• İngilizce: police (en), policeman (en), policewoman (en)
• İsveççe: polis (sv)
• İtalyanca: polizia (it) d, poliziotto (it) e
• Katalanca: policia (ca) d
• Kazakça: полиция (kk) (poliţiya)
• Lao dili: ຕຳຫຼວດ (lo) (tam lūat)
• Macarca: rendőr (hu)
• Malgaşça: polisy (mg)
• Norveççe: politi (no)
• Rusça: полиция (ru) (politsiya)
• Yunanca: αστυνομία (el) (astynomía)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "polis" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de polis

Azerice

Ad

polis

1. (polis) polis

İsveççe

Ad

polis

1. (polis) polis

Zazaca

Köken

Fransızca police sözcüğünden

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /poˈlis/
• Heceleme: po‧lis

Ad

1. (polis, meslekler) polis