münasebet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi مناسبت‎ (münasebet) sözcüğünden devralındı, Arapça مُنَاسَبَة‎ (münāsebe) sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /my.naː.seˈbet/

• Ses

  (dosya)

• Heceleme: mü‧na‧se‧bet

Ad

münasebet (belirtme hâli münasebeti, çoğulu münasebetler)

1. İlişki.

   İzmir'den, ordunun başından ve temasa geldiğim siyasi münasebetlerden uzaklaşamazdım. — Mustafa Kemal Atatürk

2. İki şey arasındaki uygunluk.

   Yüzle ahlak arasında herhâlde müthiş bir münasebet vardır. — Sait Faik Abasıyanık

3. Sebep, vesile, gerekçe, neden.

Çekimleme

münasebet adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	münasebet	münasebetler
belirtme	münasebeti	münasebetleri
yönelme	münasebete	münasebetlere
bulunma	münasebette	münasebetlerde
ayrılma	münasebetten	münasebetlerden
tamlayan	münasebetin	münasebetlerin

iyelik ekleriyle

1. tekil (benim)	tekil	çoğul
yalın	münasebetim	münasebetlerim
belirtme	münasebetimi	münasebetlerimi
yönelme	münasebetime	münasebetlerime
bulunma	münasebetimde	münasebetlerimde
ayrılma	münasebetimden	münasebetlerimden
tamlayan	münasebetimin	münasebetlerimin
2. tekil (senin)	tekil	çoğul
yalın	münasebetin	münasebetlerin
belirtme	münasebetini	münasebetlerini
yönelme	münasebetine	münasebetlerine
bulunma	münasebetinde	münasebetlerinde
ayrılma	münasebetinden	münasebetlerinden
tamlayan	münasebetinin	münasebetlerinin
3.tekil (onun)	tekil	çoğul
yalın	münasebeti	münasebetleri
belirtme	münasebetini	münasebetlerini
yönelme	münasebetine	münasebetlerine
bulunma	münasebetinde	münasebetlerinde
ayrılma	münasebetinden	münasebetlerinden
tamlayan	münasebetinin	münasebetlerinin
1. çoğul (bizim)	tekil	çoğul
yalın	münasebetimiz	münasebetlerimiz
belirtme	münasebetimizi	münasebetlerimizi
yönelme	münasebetimize	münasebetlerimize
bulunma	münasebetimizde	münasebetlerimizde
ayrılma	münasebetimizden	münasebetlerimizden
tamlayan	münasebetimizin	münasebetlerimizin
2. çoğul (sizin)	tekil	çoğul
yalın	münasebetiniz	münasebetleriniz
belirtme	münasebetinizi	münasebetlerinizi
yönelme	münasebetinize	münasebetlerinize
bulunma	münasebetinizde	münasebetlerinizde
ayrılma	münasebetinizden	münasebetlerinizden
tamlayan	münasebetinizin	münasebetlerinizin
3. çoğul (onların)	tekil	çoğul
yalın	münasebeti münasebetleri	münasebetleri
belirtme	münasebetini münasebetlerini	münasebetlerini
yönelme	münasebetine münasebetlerine	münasebetlerine
bulunma	münasebetinde münasebetlerinde	münasebetlerinde
ayrılma	münasebetinden münasebetlerinden	münasebetlerinden
tamlayan	münasebetinin münasebetlerinin	münasebetlerinin

Türetilmiş kavramlar

• münasebet almak
• münasebet düşmek
• münasebet kurmak
• münasebete girmek
• münasebeti düşmek
• münasebetini getirmek
• münasebetiyle
• münasebetli
• münasebetli münasebetsiz
• münasebetsiz
• münasebetsizce
• münasebetsizlik
• münasebetsizlik etmek
• münasebette bulunmak

İlgili sözcükler

• münasip

Çeviriler

münasebet

• Azerice: münasibət (az)
• Fince: vuorottelu (fi)
• Fransızca: relation (fr)
• İbranice: קשר‎ (he) (kesher)
• İngilizce: relationship (en), connection (en)
• Rusça: отношения (ru) (otnoşeniya), общение (ru) (obşçeniye), связь (ru) (svyazʹ)

Ayrıca bakınız:

ilişki — bakınız ilişki

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "münasebet" maddesi