vesile

Türkçe

[ve·si:·le]

Köken

Arapça

Ad

vesile (belirtme hâli vesileyi, çoğulu vesileler) -si

1. sebep, bahane

   “Arkadaşlar birer vesile ile dağıldılar ve beni Besim Bey'le yalnız bıraktılar.” - M. Ş. Esendal

2. elverişli durum, fırsat

   Biz, ancak her vesile ile bize yapılan yersiz hakaretlere, istihfaf ve tezyiflere layık olmadığımızı söylüyoruz. - Asaf Halet Çelebi

Çeviriler

• Almanca: [Girdi?]tpos
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: bəhanə (az), fürsət (az)
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: syy (fi)
• Fransızca: [Girdi?]tpos
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Özbekçe: [Girdi?]tpos
• Rusça: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "vesile"