İçeriğe atla

lehçe

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Lehçe, lehce

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi, o da Arapça لَهْجَةٌ(lehcetün).

Söyleniş

[değiştir]

lehçe (belirtme hâli lehçeyi, çoğulu lehçeler) , sahiplik şekli lehçe -si

  1. konuşma tarzı
    Onun lehçesine âşinâ olanlara göre gayet derin hikmet, pek ince mânâlar taşırdı. — Y. K. Karaosmanoğlu
  2. (dil bilimi) bir dilin bölgesel, siyasî ya da tarihî sebeplerden dolayı ses, yapı ve söz dizimi özellikleriyle ayrılan kolu
    Kendisi bütün Lehçe lehçelerine âşinâydı.

Çekimleme

[değiştir]

Eş anlamlılar

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]