İçeriğe atla

lehçe

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Lehçe, lehce

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi, o da Arapça لَهْجَةٌ (lehcetün).

Söyleniş

[düzenle]

lehçe (belirtme hâli lehçeyi, çoğulu lehçeler) , sahiplik şekli lehçe -si

  1. konuşma tarzı
    Onun lehçesine âşinâ olanlara göre gayet derin hikmet, pek ince mânâlar taşırdı. Y. K. Karaosmanoğlu
  2. (dil bilimi) bir dilin bölgesel, siyasî ya da tarihî sebeplerden dolayı ses, yapı ve söz dizimi özellikleriyle ayrılan kolu
    Kendisi bütün Lehçe lehçelerine âşinâydı.

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]