köstek

Türkçe

Ad

köstek (belirtme hâli kösteği, çoğulu köstekler)

1. saat, kılıç, anahtar vb.nin ucuna takılan zincir
2. koşulan atların tepmesini önlemek için kuskun kayışına eklenen kayış
3. (mecaz) engel
4. (denizcilik, balıkçılık) bedene bir veya birden fazla iğnenin bağlanmasını sağlayan, kalınlığı beden kalınlığından daha az olan, bir ucu bedene, diğer ucu olta iğnesine bağlı misina parçası.

   Koltuklara kurulur, altın kösteklerini parmakları ile çevirir.- S. F. Abasıyanık.

Deyimler

baston kösteği, estek köstek, köstek vurmak kösteği kırmak, köstek olmak, köstek vurmak

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Kette (de)
• Eski Türkçe: tuşagu‎ (otk) (tuşagu), tuşag‎ (otk) (tuşag), kişen‎ (otk) (kişen)
• Fince: ketju (fi)
• İngilizce: fetters (en)
• Kürtçe: kostek (ku)
• Rusça: путы (ru) (putı), цепь (ru) (tsepʹ), цепочка (ru) (tsepoçka)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "köstek" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe köstäk

Ad

köstek

1. köstek

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki