kut
Görünüm
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]Eski Türkçe 𐰸𐰆𐱃 (q̊¹ut¹).
Söyleniş
[düzenle]Ad
[düzenle]kut (belirtme hâli kutu, çoğulu kutlar)
- (Eski Türkler, tarih) Eski Türklerde tanrı tarafından hanlara verildiğine inanılan yönetme yetkisi sayesinde devlet idaresinde güç ve yetki bakımından sahip olunan üstün güç.
- (felsefe) mutluluk, saadet
- (mitoloji) ilahî bir kaynaktan gelen bereket, rahmet
Çekimleme
[düzenle]kut adının çekimi
Türetilmiş kavramlar
[düzenle]Çeviriler
[düzenle]mutluluk, saadet
Kaynakça
[düzenle]Gagavuzca
[düzenle]Köken
[düzenle]Eski Türkçe 𐰸𐰆𐱃 (q̊¹ut¹).
Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: kut
Ad
[düzenle]kut
Kaynakça
[düzenle]- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.