saadet
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi سعادت, Arapça سَعَادَة (saʿāde).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
saadet (belirtme hâli saadeti, çoğulu saadetler)
- (felsefe, psikoloji) bütün hasretlere eksiksiz ve sürekli olarak ulaşılmaktan duyulan iftihar
- eş anlamlıları: bahtiyarlık, kut, mut, mutluluk, ongunluk
- Bana saadeti çekinmeden sunan bir kadının kardeşini üzmeye hakkım yoktu. — Kemal Bilbaşar
Çekimleme[değiştir]
saadet adının çekimi
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
saadet — bakınız mutluluk
Kaynaklar[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "saadet" maddesi
Kürtçe[değiştir]
Ad[değiştir]
saadet
- (felsefe, psikoloji) saadet