İçeriğe atla

hukukçu

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi حقوقجو(hukuk + -çu).

Söyleniş

[değiştir]
  • IPA(anahtar): /hu.cuc.ˈt͡ʃu/
  • Heceleme: huk‧uk‧çu

hukukçu (belirtme hâli hukukçunu, çoğulu hukukçular), sahiplik şekli hukukçu -su

  1. (hukuk, meslekler) hukuku meslek edinen, hukukla uğraşan kimse
    eş anlamlısı: tüzeci (çok ender)
    Görsün bir hukukçuyu başından savmak kolay mı imiş! — M. Ş. Esendal

Çekimleme

[değiştir]

Üst kavramlar

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]