İçeriğe atla

gönül

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Gönül

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi گوڭل(göŋül) sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe 𐰚𐰇𐰭𐰠(köŋül) sözcüğünden.

Söyleniş

[değiştir]

gönül (belirtme hâli gönlü, çoğulu gönüller)

  1. (mecaz) arzu, istek
    Okumaya gönlün var mı?
  2. (psikoloji) sevgi, istek, düşünüş, anma, hatır vb. kalpte oluşan duyguların kaynağı
    eş anlamlısı: sine
    Gönüllerin birbirine kaynaştığı o günler millî bayramlarımızdan biriydi. — O. S. Orhon

Çekimleme

[değiştir]

Atasözleri

[değiştir]

Deyimler

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

gönülce, gönülcü, gönülcük, gönülken, gönülle, gönüllü, gönülse, gönülsüz

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]

Gagavuzca

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Eski Türkçe 𐰚𐰇𐰭𐰠‎(küŋl²‎).

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: gö‧nül

gönül

  1. gönül

Kaynakça

[değiştir]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki