gönül vermek
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
gönül vermek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi gönül verir) -ir
- sevmek, âşık olmak
- 1934'te yepyeni bir Türkçeye gönül vermiş olan Atatürk, sonraki üç dört yıl içinde, daha ılımlı bir dil devrimine yönelmiş olabilir mi?" - Talât Sait Halman
- bir şeyi sevmeye, istemeye veya yapmaya içten yönelmek, eğinmek, meyletmek
- Atölyelerde bu işe gönül veren idealist öğretmenler ders vermekteydi." - Cahit Uçuk
- düşkün olmak
- Cevizli tel kadayıfına gönül verene de rastlanıyor. - Sait Faik Abasıyanık
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "gönül vermek" maddesi