İçeriğe atla

ermiş

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Ermiş

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

ermiş (belirtme hâli ermişi, çoğulu ermişler)

  1. (din) Dinî inançlara göre kendisinde fevkalade manevî güç bulunan kişi
    Anadolu ermişlerinin hikâyesini de kendine özgü üslubuyla anlatmıştır. — N. Araz

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

ermiş

  1. er ol (eylem) sözcüğünün belirtilmemiş çekimi
  2. ermek (eylem) sözcüğünün bildirme kipi belirsiz geçmiş zaman basit üçüncü tekil şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar

[düzenle]