veli
Görünüm
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]- Osmanlı Türkçesi ولی (velî), Arapça وَلِيّ (veliyy).
Söyleniş
[düzenle]Ad
[düzenle]veli (belirtme hâli veliyi, çoğulu veliler), sahiplik şekli veli -si
- (din) aziz, eren, ermiş, evliya
- Anadolu'da, hele Rumeli'de her yolüstünde, her tepede görülen türbelerde yatan veliler… — Y. K. Beyatlı
- (hukuk) öğrencinin ebeveyni veya yasal sorumluluğunu üstlenen kişi
Çekimleme
[düzenle]veli adının çekimi
Eş anlamlılar
[düzenle]Üst kavramlar
[düzenle]Alt kavramlar
[düzenle]Türetilmiş kavramlar
[düzenle]İlgili kelimeler
[düzenle]Çeviriler
[düzenle]eren, ermiş
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "veli" maddesi
Ek okumalar
[düzenle]- Vikipedi'de veli
Estonca
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: ve‧li
Ad
[düzenle]veli
- (aile) birader, erkek kardeş
- dadaş
Fince
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: ve‧li
Ad
[düzenle]veli
- (aile) birader, erkek kardeş
- dadaş
Türkmence
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: ve‧li
Bağlaç
[düzenle]veli
Kaynakça
[düzenle]- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
Kategoriler:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede din
- Türkçede hukuk
- Estonca 2 heceli sözcükler
- Estonca sözcükler
- Estonca adlar
- Estoncada aile
- Fince 2 heceli sözcükler
- Fince sözcükler
- Fince adlar
- Fincede aile
- Türkmence 2 heceli sözcükler
- Türkmence sözcükler
- Türkmence bağlaçlar