İçeriğe atla

veli

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Veli, Velî

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi ولی (velî), Arapça وَلِيّ (veliyy).

Söyleniş

[düzenle]

veli (belirtme hâli veliyi, çoğulu veliler), sahiplik şekli veli -si

  1. (din) aziz, eren, ermiş, evliya
    Anadolu'da, hele Rumeli'de her yolüstünde, her tepede görülen türbelerde yatan veliler Y. K. Beyatlı
  2. (hukuk) öğrencinin ebeveyni veya yasal sorumluluğunu üstlenen kişi

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

İlgili kelimeler

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]

Estonca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ve‧li

veli

  1. (aile) birader, erkek kardeş
  2. dadaş

Fince

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ve‧li

veli

  1. (aile) birader, erkek kardeş
  2. dadaş

Türkmence

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ve‧li

Bağlaç

[düzenle]

veli

  1. ama, ancak, fakat, lakin

Kaynakça

[düzenle]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.