İçeriğe atla

veli

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Veli, Velî

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi ولی(velî), Arapça وَلِيّ(veliyy).

Söyleniş

[değiştir]

veli (belirtme hâli velini, çoğulu veliler), sahiplik şekli veli -si

  1. (din) aziz, eren, ermiş, evliya
    Anadolu'da, hele Rumeli'de her yolüstünde, her tepede görülen türbelerde yatan veliler — Y. K. Beyatlı
  2. (hukuk) öğrencinin ebeveyni veya yasal sorumluluğunu üstlenen kişi

Çekimleme

[değiştir]

Eş anlamlılar

[değiştir]

Üst kavramlar

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

İlgili kelimeler

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]

Estonca

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: ve‧li

veli

  1. (aile) birader, erkek kardeş
  2. dadaş

Fince

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: ve‧li

veli

  1. (aile) birader, erkek kardeş
  2. dadaş

Türkmence

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: ve‧li

Bağlaç

[değiştir]

veli

  1. ama, ancak, fakat, lakin

Kaynakça

[değiştir]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.