veli
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi ولی (velî), Arapça وَلِيّ (veliyy).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
veli (belirtme hâli veliyi, çoğulu veliler) veli -si
- (din) aziz, eren, ermiş, evliya
- Anadolu'da, hele Rumeli'de her yolüstünde, her tepede görülen türbelerde yatan veliler... - Y. K. Beyatlı
- (hukuk) öğrencinin ebeveyni veya yasal sorumluluğunu üstlenen kişi
Çekimleme[değiştir]
veli adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Üst kavramlar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
- velice, velici, velicik, velili, velilik, velisiz, veliyken, veliyle, veliyse
- evliya, evliyaullah, mevali, mütevelli, tevella, vali
İlgili sözcükler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
eren, ermiş
öğrencinin yasal sorumlusu
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "veli" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de veli
Estonca[değiştir]
Ad[değiştir]
veli
- (aile) erkek kardeş, birader
Fince[değiştir]
[ve·li]
Ad[değiştir]
veli
- (aile) erkek kardeş, birader
Türkmence[değiştir]
Bağlaç[değiştir]
veli
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Arapça kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede din
- Türkçede hukuk
- Estonca sözcükler
- Estonca adlar
- Estoncada aile
- Fince sözcükler
- Fince adlar
- Fincede aile
- Türkmence sözcükler
- Türkmence bağlaçlar