diken

Türkçe

Ad

diken (belirtme hâli dikeni, çoğulu dikenler) -ni

[1] Diken

1. (bitki anatomisi) bazı bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu vb. bölümlerinde ve bazı hayvanların derisinde bulunan sert, ucu sivri ve batıcı çıkıntılardan her biri

   Gül dikeni. Kirpinin dikenleri.

2. (çalılıklar) bu çıkıntıları çok olan bitki

Deyimler

tüyleri diken diken olmak

Çeviriler

• Azerice: tikan (az)
• Fince: oas (fi), oka (fi), piikkipensas (fi)
• Gagavuzca: çalılıklar (gag)
• İngilizce: thorn (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: tagg (sv), torn (sv)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Türkmence: haar (tk), tiken (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "diken"

Atasözleri

• Bir ağaçta gül de biter diken de
• Diken battığı yerden çıkar
• Yenliceği yel atmış, götüne diken batmış