bükmek
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
bükmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi büker) -er
- sertçe çevirmek, kıvırmak
- Bu kez onu sürmeden olduğu yerde büküp altına aldı. - S. Birsel
- birkaç tel ipliği burarak sarmak
- İpek bükmek.
- eğmek
- Olur der gibi başını büktü.
- Çelik halatı büktü.
- katlamak
- Büktüğüm yeri kaybetmişim, nereye kadar geldiğimi bilmiyorum. - S. M. Alus
- döndürmek
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "bükmek" maddesi
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Eski Türkçe[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.
Eylem[değiştir]
Türkmence[değiştir]
Eylem[değiştir]
bükmek
- bükmek
- eğmek
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.