ayırma

Türkçe

Ad

ayırma (belirtme hâli ayırmayı, çoğulu ayırmalar) -sı

1. ayırmak işi

   Yapılabilecek şeylerle yapılamayacakları daha ilk anda ayırmasını biliyordu. - T. Buğra

2. ayrı evre ya da yoğunluktaki biribirine karışmayan özdekleri çeşitli yöntemlerle ayrı ayrı elde etme işlemi
3. bir karışımda bulunan bileşenlerin fiziksel ve kimyasal özelliklerinden faydalanarak ayrı ayrı elde etme işlemi

Sözcük birliktelikleri

ayırma birimi, ayrılma durumu, ayırma gücü, ayrılma hâli, ayırma hunisi, ayrılma ilkesi, ayrılma ısısı, ayırma kaması, ayırma kayışı, ayırma kuralı, ayırma prensibi, ayırma tamburu, ayrılma noktası, ayırma vurgusu, çarpanlarına ayırma, doğal ayrılma, yaş ayırma, yer ayırma

Çeviriler

çeviriler

• Felemenkçe: scheiding (nl), splitsing (nl)
• Fince: erotteleminen (fi)
• İngilizce: disjunction (en), separation (en)
• Kürtçe: kerîkirin (ku), felqkirin (ku), cudakirin (ku), ciyawazkirin (ku), cihêkirin (ku), qetandin (ku), raqetandin (ku), veqetandin (ku), jihevkirin (ku), terxankirin (ku)
• Özbekçe: ajratish (uz), saralash (uz)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ayırma" maddesi

Atasözleri

• Kurtla görüşürsen köpeğini yanından ayırma

Tatarca

Ad

ayırma

1. fark, ayrım