zekâ
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Lütfen bir dil kodu girin.
Köken[düzenle]
Ad[düzenle]
zekâ (belirtme hâli zekâyı, çoğulu zekâlar)
- (ruh bilimi) insanın düşünme, akıl yürütme, objektif gerçekleri algılama, yargılama ve sonuç çıkarma yeteneklerinin tamamı, anlak, dirayet, zeyreklik, feraset
- Herkesin gönlünü almayı bilecek zekâya sahipti. - A. Kutlu
- Çok görmüş halk adamlarına mahsus pratik bir zekâsı vardı.- R. N. Güntekin
Çekimleme[düzenle]
zekâ adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | zekâ | zekâlar |
| belirtme | zekâyı | zekâları |
| yönelme | zekâya | zekâlara |
| bulunma | zekâda | zekâlarda |
| ayrılma | zekâdan | zekâlardan |
| tamlayan | zekânın | zekâların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | zekâm | zekâlarım |
| 2. tekil (senin) | zekân | zekâların |
| 3. tekil (onun) | zekâsı | zekâları |
| 1. çoğul (bizim) | zekâmız | zekâlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | zekânız | zekâlarınız |
| 3. çoğul (onların) | zekâsı zekâları | |
Deyimler[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "zekâ"
