İçeriğe atla

zekâ

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi ذكاء‎, Arapça ذَكَاء(ẕekāʾ)

Söyleniş

[değiştir]

zekâ (belirtme hâli zekâyı, çoğulu zekâlar), sahiplik şekli zekâ -sı

  1. (psikoloji) İnsanın düşünme, akıl yürütme, objektif gerçekleri idrak, yargılama ve sonuç çıkarma kabiliyetlerinin tamamı
    Çok görmüş halk adamlarına mahsus pratik bir zekâsı vardı. — R. N. Güntekin
    Herkesin gönlünü almayı bilecek zekâya sahipti. — A. Kutlu

Çekimleme

[değiştir]

Eş anlamlılar

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]