هاد

Arapça

Köken 1

هُود‎ (hūd) eyleminin mastarı, o da sanki ه و د‎ (h-v-d) kökünden, geri dönme ile ilgili veya ismin yeniden analizinden يَهُود‎ (yehūd, “Yahudi, Yahudilik”) kelimesinin 3. tekil şahıs eril çekimi.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /haː.da/

Eylem

هَادَ (hāde) I, geniş zaman يَهُودُ‎‎ (yehūdü)

1. (eskimiş) Yahudi olmak
   • M.S. 609–632, Kur'an, 62:6
     قُلْ يَٰأَيُّهَا ٱلَّذِينَ هَادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاءُ لِلَّه مِنْ دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُا ٱلْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ – De ki: "Ey Yahudi olanlar! Eğer insanlar arasında kendinizin Allah'ın dostları olduğunuzu iddia ediyorsanız, o zaman ölümü dileyin, eğer doğru iseniz."

Çekimleme

هَادَ

çekimi (biçim-I ecvef, mastar هَوْد)

mastar الْمَصْدَر						هَوْد‎ hevd
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						هَائِد‎ hāʾid
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَهُود‎ mehūd
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	هُدْتُ‎ hüdtü	هُدْتَ‎ hüdte	هَادَ hāde		هُدْتُمَا‎ hüdtümā	هَادَا‎ hādā		هُدْنَا‎ hüdnā	هُدْتُمْ‎ hüdtüm	هَادُوا‎ hādū
	dişil		هُدْتِ‎ hüdti	هَادَتْ‎ hādet			هَادَتَا‎ hādetā			هُدْتُنَّ‎ hüdtünne	هُدْنَ‎ hüdne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَهُودُ‎ ʾehūdü	تَهُودُ‎ tehūdü	يَهُودُ‎ yehūdü		تَهُودَانِ‎ tehūdāni	يَهُودَانِ‎ yehūdāni		نَهُودُ‎ nehūdü	تَهُودُونَ‎ tehūdūne	يَهُودُونَ‎ yehūdūne
	dişil		تَهُودِينَ‎ tehūdīne	تَهُودُ‎ tehūdü			تَهُودَانِ‎ tehūdāni			تَهُدْنَ‎ tehüdne	يَهُدْنَ‎ yehüdne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَهُودَ‎ ʾehūde	تَهُودَ‎ tehūde	يَهُودَ‎ yehūde		تَهُودَا‎ tehūdā	يَهُودَا‎ yehūdā		نَهُودَ‎ nehūde	تَهُودُوا‎ tehūdū	يَهُودُوا‎ yehūdū
	dişil		تَهُودِي‎ tehūdī	تَهُودَ‎ tehūde			تَهُودَا‎ tehūdā			تَهُدْنَ‎ tehüdne	يَهُدْنَ‎ yehüdne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَهُدْ‎ ʾehüd	تَهُدْ‎ tehüd	يَهُدْ‎ yehüd		تَهُودَا‎ tehūdā	يَهُودَا‎ yehūdā		نَهُدْ‎ nehüd	تَهُودُوا‎ tehūdū	يَهُودُوا‎ yehūdū
	dişil		تَهُودِي‎ tehūdī	تَهُدْ‎ tehüd			تَهُودَا‎ tehūdā			تَهُدْنَ‎ tehüdne	يَهُدْنَ‎ yehüdne
emir الْأَمْر	eril		هُدْ‎ hüd			هُودَا‎ hūdā				هُودُوا‎ hūdū
	dişil		هُودِي‎ hūdī							هُدْنَ‎ hüdne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	هِدْتُ‎ hidtü	هِدْتَ‎ hidte	هِيدَ‎ hīde		هِدْتُمَا‎ hidtümā	هِيدَا‎ hīdā		هِدْنَا‎ hidnā	هِدْتُمْ‎ hidtüm	هِيدُوا‎ hīdū
	dişil		هِدْتِ‎ hidti	هِيدَتْ‎ hīdet			هِيدَتَا‎ hīdetā			هِدْتُنَّ‎ hidtünne	هِدْنَ‎ hidne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُهَادُ‎ ʾühādü	تُهَادُ‎ tühādü	يُهَادُ‎ yühādü		تُهَادَانِ‎ tühādāni	يُهَادَانِ‎ yühādāni		نُهَادُ‎ nühādü	تُهَادُونَ‎ tühādūne	يُهَادُونَ‎ yühādūne
	dişil		تُهَادِينَ‎ tühādīne	تُهَادُ‎ tühādü			تُهَادَانِ‎ tühādāni			تُهَدْنَ‎ tühedne	يُهَدْنَ‎ yühedne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُهَادَ‎ ʾühāde	تُهَادَ‎ tühāde	يُهَادَ‎ yühāde		تُهَادَا‎ tühādā	يُهَادَا‎ yühādā		نُهَادَ‎ nühāde	تُهَادُوا‎ tühādū	يُهَادُوا‎ yühādū
	dişil		تُهَادِي‎ tühādī	تُهَادَ‎ tühāde			تُهَادَا‎ tühādā			تُهَدْنَ‎ tühedne	يُهَدْنَ‎ yühedne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُهَدْ‎ ʾühed	تُهَدْ‎ tühed	يُهَدْ‎ yühed		تُهَادَا‎ tühādā	يُهَادَا‎ yühādā		نُهَدْ‎ nühed	تُهَادُوا‎ tühādū	يُهَادُوا‎ yühādū
	dişil		تُهَادِي‎ tühādī	تُهَدْ‎ tühed			تُهَادَا‎ tühādā			تُهَدْنَ‎ tühedne	يُهَدْنَ‎ yühedne

İlgili kavramlar

• يَهُودِيّ‎ (yehūdiyy)

Köken 2

ه و د‎ (h-v-d)

Eylem

هَادَ (hāde) I, geniş zaman يَهُودُ‎‎ (yehūdü)

1. (eskimiş) dönmek; tövbe etmek

   eş anlamlıları: تَابَ‎ (tābe), ثَابَ‎ (s̱ābe)

   • M.S. 609–632, Kur'an, 7:156
     وَٱكْتُبْ لَنَا فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي ٱلْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ – Bize Dünya'da da Ahiret'te de iyilik yaz, şüphesiz biz Sana yöneldik.

Çekimleme

هَادَ

çekimi (biçim-I ecvef, mastar هَوْد)

mastar الْمَصْدَر						هَوْد‎ hevd
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						هَائِد‎ hāʾid
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَهُود‎ mehūd
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	هُدْتُ‎ hüdtü	هُدْتَ‎ hüdte	هَادَ hāde		هُدْتُمَا‎ hüdtümā	هَادَا‎ hādā		هُدْنَا‎ hüdnā	هُدْتُمْ‎ hüdtüm	هَادُوا‎ hādū
	dişil		هُدْتِ‎ hüdti	هَادَتْ‎ hādet			هَادَتَا‎ hādetā			هُدْتُنَّ‎ hüdtünne	هُدْنَ‎ hüdne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَهُودُ‎ ʾehūdü	تَهُودُ‎ tehūdü	يَهُودُ‎ yehūdü		تَهُودَانِ‎ tehūdāni	يَهُودَانِ‎ yehūdāni		نَهُودُ‎ nehūdü	تَهُودُونَ‎ tehūdūne	يَهُودُونَ‎ yehūdūne
	dişil		تَهُودِينَ‎ tehūdīne	تَهُودُ‎ tehūdü			تَهُودَانِ‎ tehūdāni			تَهُدْنَ‎ tehüdne	يَهُدْنَ‎ yehüdne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَهُودَ‎ ʾehūde	تَهُودَ‎ tehūde	يَهُودَ‎ yehūde		تَهُودَا‎ tehūdā	يَهُودَا‎ yehūdā		نَهُودَ‎ nehūde	تَهُودُوا‎ tehūdū	يَهُودُوا‎ yehūdū
	dişil		تَهُودِي‎ tehūdī	تَهُودَ‎ tehūde			تَهُودَا‎ tehūdā			تَهُدْنَ‎ tehüdne	يَهُدْنَ‎ yehüdne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَهُدْ‎ ʾehüd	تَهُدْ‎ tehüd	يَهُدْ‎ yehüd		تَهُودَا‎ tehūdā	يَهُودَا‎ yehūdā		نَهُدْ‎ nehüd	تَهُودُوا‎ tehūdū	يَهُودُوا‎ yehūdū
	dişil		تَهُودِي‎ tehūdī	تَهُدْ‎ tehüd			تَهُودَا‎ tehūdā			تَهُدْنَ‎ tehüdne	يَهُدْنَ‎ yehüdne
emir الْأَمْر	eril		هُدْ‎ hüd			هُودَا‎ hūdā				هُودُوا‎ hūdū
	dişil		هُودِي‎ hūdī							هُدْنَ‎ hüdne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	هِدْتُ‎ hidtü	هِدْتَ‎ hidte	هِيدَ‎ hīde		هِدْتُمَا‎ hidtümā	هِيدَا‎ hīdā		هِدْنَا‎ hidnā	هِدْتُمْ‎ hidtüm	هِيدُوا‎ hīdū
	dişil		هِدْتِ‎ hidti	هِيدَتْ‎ hīdet			هِيدَتَا‎ hīdetā			هِدْتُنَّ‎ hidtünne	هِدْنَ‎ hidne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُهَادُ‎ ʾühādü	تُهَادُ‎ tühādü	يُهَادُ‎ yühādü		تُهَادَانِ‎ tühādāni	يُهَادَانِ‎ yühādāni		نُهَادُ‎ nühādü	تُهَادُونَ‎ tühādūne	يُهَادُونَ‎ yühādūne
	dişil		تُهَادِينَ‎ tühādīne	تُهَادُ‎ tühādü			تُهَادَانِ‎ tühādāni			تُهَدْنَ‎ tühedne	يُهَدْنَ‎ yühedne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُهَادَ‎ ʾühāde	تُهَادَ‎ tühāde	يُهَادَ‎ yühāde		تُهَادَا‎ tühādā	يُهَادَا‎ yühādā		نُهَادَ‎ nühāde	تُهَادُوا‎ tühādū	يُهَادُوا‎ yühādū
	dişil		تُهَادِي‎ tühādī	تُهَادَ‎ tühāde			تُهَادَا‎ tühādā			تُهَدْنَ‎ tühedne	يُهَدْنَ‎ yühedne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُهَدْ‎ ʾühed	تُهَدْ‎ tühed	يُهَدْ‎ yühed		تُهَادَا‎ tühādā	يُهَادَا‎ yühādā		نُهَدْ‎ nühed	تُهَادُوا‎ tühādū	يُهَادُوا‎ yühādū
	dişil		تُهَادِي‎ tühādī	تُهَدْ‎ tühed			تُهَادَا‎ tühādā			تُهَدْنَ‎ tühedne	يُهَدْنَ‎ yühedne

Köken 3

Ön ad

هادٍ (hādin) (informal هَادِي‎ (hādī), eril çoğulu هَادُونَ‎ (hādūne) veya هُدَاة‎ (hüdāh), dişil çoğulu هَادِيَات‎ (hādiyāt) veya هَوَادٍ‎ (hevādin))

1. هَدَى‎ (hedā) eyleminin mastarı: hidayet etme; rehber
   • M.S. 609–632, Kur'an, 13:7
     وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ – İnkâr edenler, "Ona Rabbinden bir âyet indirilmeli değil miydi?" dediler. Sen ancak bir uyarıcısın ve her kavim için bir hidayet rehberisin.
   • M.S. 609–632, Kur'an, 39:36
     أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِٱلَّذِينَ مِنْ دُونِهِ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ – Allah kuluna kâfi değil mi? Ve (yine de) seni, O'ndan başkalarıyla tehdit ediyorlar. Allah kimi saptırırsa artık onun için bir hidayet yoktur.

Çekimleme

هَادٍ (hādin) ön ad çekimi

tekil	eril		dişil
	ـٍ (-in)'da tekil triptote		ـَة (-a)'da tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	هَادِي‎ hādī	الْهَادِي‎ el-hādī	هَادِيَة‎ hādiye	الْهَادِيَة‎ el-hādiye
yalın	هَادٍ hādin	الْهَادِي‎ el-hādī	هَادِيَةٌ‎ hādiyetün	الْهَادِيَةُ‎ el-hādiyetü
belirtme	هَادِيًا‎ hādiyen	الْهَادِيَ‎ el-hādiye	هَادِيَةً‎ hādiyeten	الْهَادِيَةَ‎ el-hādiyete
tamlayan	هَادٍ hādin	الْهَادِي‎ el-hādī	هَادِيَةٍ‎ hādiyetin	الْهَادِيَةِ‎ el-hādiyeti
ikil	eril		dişil
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	هَادِيَيْن‎ hādiyeyn	الْهَادِيَيْن‎ el-hādiyeyn	هَادِيَتَيْن‎ hādiyeteyn	الْهَادِيَتَيْن‎ el-hādiyeteyn
yalın	هَادِيَانِ‎ hādiyāni	الْهَادِيَانِ‎ el-hādiyāni	هَادِيَتَانِ‎ hādiyetāni	الْهَادِيَتَانِ‎ el-hādiyetāni
belirtme	هَادِيَيْنِ‎ hādiyeyni	الْهَادِيَيْنِ‎ el-hādiyeyni	هَادِيَتَيْنِ‎ hādiyeteyni	الْهَادِيَتَيْنِ‎ el-hādiyeteyni
tamlayan	هَادِيَيْنِ‎ hādiyeyni	الْهَادِيَيْنِ‎ el-hādiyeyni	هَادِيَتَيْنِ‎ hādiyeteyni	الْهَادِيَتَيْنِ‎ el-hādiyeteyni
çoğul	eril		dişil
	sahih eril çoğul‎; ـَاة (-āh)'da cem'-i mükesser munsarıf		sahih dişil çoğul‎; ـٍ (-in)'da cem'-i mükesser eksik çekimli
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	هَادِين‎‎; هُدَاة‎ hādīn‎; hüdāh	الْهَادِين‎‎; الْهُدَاة‎ el-hādīn‎; el-hüdāh	هَادِيَات‎‎; هَوَادِي‎ hādiyāt‎; hevādī	الْهَادِيَات‎‎; الْهَوَادِي‎ el-hādiyāt‎; el-hevādī
yalın	هَادُونَ‎‎; هُدَاةٌ‎ hādūne‎; hüdātün	الْهَادُونَ‎‎; الْهُدَاةُ‎ el-hādūne‎; el-hüdātü	هَادِيَاتٌ‎‎; هَوَادٍ‎ hādiyātün‎; hevādin	الْهَادِيَاتُ‎‎; الْهَوَادِي‎ el-hādiyātü‎; el-hevādī
belirtme	هَادِينَ‎‎; هُدَاةً‎ hādīne‎; hüdāten	الْهَادِينَ‎‎; الْهُدَاةَ‎ el-hādīne‎; el-hüdāte	هَادِيَاتٍ‎‎; هَوَادِيَ‎ hādiyātin‎; hevādiye	الْهَادِيَاتِ‎‎; الْهَوَادِيَ‎ el-hādiyāti‎; el-hevādiye
tamlayan	هَادِينَ‎‎; هُدَاةٍ‎ hādīne‎; hüdātin	الْهَادِينَ‎‎; الْهُدَاةِ‎ el-hādīne‎; el-hüdāti	هَادِيَاتٍ‎‎; هَوَادٍ‎ hādiyātin‎; hevādin	الْهَادِيَاتِ‎‎; الْهَوَادِي‎ el-hādiyāti‎; el-hevādī