قل

Arapça

Köken 1

ق ل ل‎ (ḳ-l-l).

Eylem

قَلَّ (ḳalle) I, geniş zaman يَقِلُّ‎‎ (yaḳillü)

1. az/küçük olmak
2. azalmak/küçülmek

Çekimleme

قَلَّ

çekimi (biçim-I muzaaf, mastar قِلّة)

mastar الْمَصْدَر						قِلّة‎ ḳille
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						قَالّ‎ ḳāll
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	قَلَلْتُ‎ ḳaleltü	قَلَلْتَ‎ ḳalelte	قَلَّ ḳalle		قَلَلْتُمَا‎ ḳaleltümā	قَلَّا‎ ḳallā		قَلَلْنَا‎ ḳalelnā	قَلَلْتُمْ‎ ḳaleltüm	قَلُّوا‎ ḳallū
	dişil		قَلَلْتِ‎ ḳalelti	قَلَّتْ‎ ḳallet			قَلَّتَا‎ ḳalletā			قَلَلْتُنَّ‎ ḳaleltünne	قَلَلْنَ‎ ḳalelne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَقِلُّ‎ ʾaḳillü	تَقِلُّ‎ taḳillü	يَقِلُّ‎ yaḳillü		تَقِلَّانِ‎ taḳillāni	يَقِلَّانِ‎ yaḳillāni		نَقِلُّ‎ naḳillü	تَقِلُّونَ‎ taḳillūne	يَقِلُّونَ‎ yaḳillūne
	dişil		تَقِلِّينَ‎ taḳillīne	تَقِلُّ‎ taḳillü			تَقِلَّانِ‎ taḳillāni			تَقْلِلْنَ‎ taḳlilne	يَقْلِلْنَ‎ yaḳlilne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَقِلَّ‎ ʾaḳille	تَقِلَّ‎ taḳille	يَقِلَّ‎ yaḳille		تَقِلَّا‎ taḳillā	يَقِلَّا‎ yaḳillā		نَقِلَّ‎ naḳille	تَقِلُّوا‎ taḳillū	يَقِلُّوا‎ yaḳillū
	dişil		تَقِلِّي‎ taḳillī	تَقِلَّ‎ taḳille			تَقِلَّا‎ taḳillā			تَقْلِلْنَ‎ taḳlilne	يَقْلِلْنَ‎ yaḳlilne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَقِلَّ‎ veya أَقِلِّ‎ veya أَقْلِلْ‎ ʾaḳille veya ʾaḳilli veya ʾaḳlil	تَقِلَّ‎ veya تَقِلِّ‎ veya تَقْلِلْ‎ taḳille veya taḳilli veya taḳlil	يَقِلَّ‎ veya يَقِلِّ‎ veya يَقْلِلْ‎ yaḳille veya yaḳilli veya yaḳlil		تَقِلَّا‎ taḳillā	يَقِلَّا‎ yaḳillā		نَقِلَّ‎ veya نَقِلِّ‎ veya نَقْلِلْ‎ naḳille veya naḳilli veya naḳlil	تَقِلُّوا‎ taḳillū	يَقِلُّوا‎ yaḳillū
	dişil		تَقِلِّي‎ taḳillī	تَقِلَّ‎ veya تَقِلِّ‎ veya تَقْلِلْ‎ taḳille veya taḳilli veya taḳlil			تَقِلَّا‎ taḳillā			تَقْلِلْنَ‎ taḳlilne	يَقْلِلْنَ‎ yaḳlilne
emir الْأَمْر	eril		قِلَّ veya قِلِّ veya اِقْلِلْ‎ ḳille veya ḳilli veya iḳlil			قِلَّا‎ ḳillā				قِلُّوا‎ ḳillū
	dişil		قِلِّي‎ ḳillī							اِقْلِلْنَ‎ iḳlilne

Eylem

قَلَّ (ḳalle) I, geniş zaman يَقِلُّ‎‎ (yaḳillü)

1. taşımak
2. yükseltmek

Çekimleme

قَلَّ

çekimi (biçim-I muzaaf, mastar قَلّ)

mastar الْمَصْدَر						قَلّ ḳall
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						قَالّ‎ ḳāll
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَقْلُول‎ maḳlūl
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	قَلَلْتُ‎ ḳaleltü	قَلَلْتَ‎ ḳalelte	قَلَّ ḳalle		قَلَلْتُمَا‎ ḳaleltümā	قَلَّا‎ ḳallā		قَلَلْنَا‎ ḳalelnā	قَلَلْتُمْ‎ ḳaleltüm	قَلُّوا‎ ḳallū
	dişil		قَلَلْتِ‎ ḳalelti	قَلَّتْ‎ ḳallet			قَلَّتَا‎ ḳalletā			قَلَلْتُنَّ‎ ḳaleltünne	قَلَلْنَ‎ ḳalelne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَقِلُّ‎ ʾaḳillü	تَقِلُّ‎ taḳillü	يَقِلُّ‎ yaḳillü		تَقِلَّانِ‎ taḳillāni	يَقِلَّانِ‎ yaḳillāni		نَقِلُّ‎ naḳillü	تَقِلُّونَ‎ taḳillūne	يَقِلُّونَ‎ yaḳillūne
	dişil		تَقِلِّينَ‎ taḳillīne	تَقِلُّ‎ taḳillü			تَقِلَّانِ‎ taḳillāni			تَقْلِلْنَ‎ taḳlilne	يَقْلِلْنَ‎ yaḳlilne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَقِلَّ‎ ʾaḳille	تَقِلَّ‎ taḳille	يَقِلَّ‎ yaḳille		تَقِلَّا‎ taḳillā	يَقِلَّا‎ yaḳillā		نَقِلَّ‎ naḳille	تَقِلُّوا‎ taḳillū	يَقِلُّوا‎ yaḳillū
	dişil		تَقِلِّي‎ taḳillī	تَقِلَّ‎ taḳille			تَقِلَّا‎ taḳillā			تَقْلِلْنَ‎ taḳlilne	يَقْلِلْنَ‎ yaḳlilne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَقِلَّ‎ veya أَقِلِّ‎ veya أَقْلِلْ‎ ʾaḳille veya ʾaḳilli veya ʾaḳlil	تَقِلَّ‎ veya تَقِلِّ‎ veya تَقْلِلْ‎ taḳille veya taḳilli veya taḳlil	يَقِلَّ‎ veya يَقِلِّ‎ veya يَقْلِلْ‎ yaḳille veya yaḳilli veya yaḳlil		تَقِلَّا‎ taḳillā	يَقِلَّا‎ yaḳillā		نَقِلَّ‎ veya نَقِلِّ‎ veya نَقْلِلْ‎ naḳille veya naḳilli veya naḳlil	تَقِلُّوا‎ taḳillū	يَقِلُّوا‎ yaḳillū
	dişil		تَقِلِّي‎ taḳillī	تَقِلَّ‎ veya تَقِلِّ‎ veya تَقْلِلْ‎ taḳille veya taḳilli veya taḳlil			تَقِلَّا‎ taḳillā			تَقْلِلْنَ‎ taḳlilne	يَقْلِلْنَ‎ yaḳlilne
emir الْأَمْر	eril		قِلَّ veya قِلِّ veya اِقْلِلْ‎ ḳille veya ḳilli veya iḳlil			قِلَّا‎ ḳillā				قِلُّوا‎ ḳillū
	dişil		قِلِّي‎ ḳillī							اِقْلِلْنَ‎ iḳlilne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	قُلِلْتُ‎ ḳuliltü	قُلِلْتَ‎ ḳulilte	قُلَّ ḳulle		قُلِلْتُمَا‎ ḳuliltümā	قُلَّا‎ ḳullā		قُلِلْنَا‎ ḳulilnā	قُلِلْتُمْ‎ ḳuliltüm	قُلُّوا‎ ḳullū
	dişil		قُلِلْتِ‎ ḳulilti	قُلَّتْ‎ ḳullet			قُلَّتَا‎ ḳulletā			قُلِلْتُنَّ‎ ḳuliltünne	قُلِلْنَ‎ ḳulilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُقَلُّ‎ ʾuḳallü	تُقَلُّ‎ tuḳallü	يُقَلُّ‎ yuḳallü		تُقَلَّانِ‎ tuḳallāni	يُقَلَّانِ‎ yuḳallāni		نُقَلُّ‎ nuḳallü	تُقَلُّونَ‎ tuḳallūne	يُقَلُّونَ‎ yuḳallūne
	dişil		تُقَلِّينَ‎ tuḳallīne	تُقَلُّ‎ tuḳallü			تُقَلَّانِ‎ tuḳallāni			تُقْلَلْنَ‎ tuḳlelne	يُقْلَلْنَ‎ yuḳlelne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُقَلَّ‎ ʾuḳalle	تُقَلَّ‎ tuḳalle	يُقَلَّ‎ yuḳalle		تُقَلَّا‎ tuḳallā	يُقَلَّا‎ yuḳallā		نُقَلَّ‎ nuḳalle	تُقَلُّوا‎ tuḳallū	يُقَلُّوا‎ yuḳallū
	dişil		تُقَلِّي‎ tuḳallī	تُقَلَّ‎ tuḳalle			تُقَلَّا‎ tuḳallā			تُقْلَلْنَ‎ tuḳlelne	يُقْلَلْنَ‎ yuḳlelne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُقَلَّ‎ veya أُقَلِّ‎ veya أُقْلَلْ‎ ʾuḳalle veya ʾuḳalli veya ʾuḳlel	تُقَلَّ‎ veya تُقَلِّ‎ veya تُقْلَلْ‎ tuḳalle veya tuḳalli veya tuḳlel	يُقَلَّ‎ veya يُقَلِّ‎ veya يُقْلَلْ‎ yuḳalle veya yuḳalli veya yuḳlel		تُقَلَّا‎ tuḳallā	يُقَلَّا‎ yuḳallā		نُقَلَّ‎ veya نُقَلِّ‎ veya نُقْلَلْ‎ nuḳalle veya nuḳalli veya nuḳlel	تُقَلُّوا‎ tuḳallū	يُقَلُّوا‎ yuḳallū
	dişil		تُقَلِّي‎ tuḳallī	تُقَلَّ‎ veya تُقَلِّ‎ veya تُقْلَلْ‎ tuḳalle veya tuḳalli veya tuḳlel			تُقَلَّا‎ tuḳallā			تُقْلَلْنَ‎ tuḳlelne	يُقْلَلْنَ‎ yuḳlelne

Köken 2

Eylem

قل (قُلْ) (I)

1. قَالَ‎ (ḳāle) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil etken emir kipi çekimi

Eski Anadolu Türkçesi

Köken

Ana Türkçe *kul sözcüğünden nakledildi.

Ad

قل (qul)

1. köle

Türevleri

• Azerice: qul
• Osmanlı Türkçesi: قول‎

Kaynakça

• Osmanlıca gramer

Osmanlı Türkçesi

Köken

Farsça

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈɡuːɫ/

Ad

قل (gûl)

1. ahmak, bön, safdil, sersem

Çekimleme

قل‎ (gûl) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	قل‎ gûl	قللر‎ gûllar
belirtme	قلی‎ gûlu	قللری‎ gûlları
yönelme	قله‎ gûla	قللره‎ gûllara
bulunma	قلده‎ gûlda	قللرده‎ gûllarda
ayrılma	قلدن‎ gûldan	قللردن‎ gûllardan
tamlayan	قلڭ‎ gûlun	قللرڭ‎ gûlların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	قلم‎ gûlum	قللرم‎ gûllarım
2. tekil (senin)	قلڭ‎ gûlun	قللرڭ‎ gûlların
3. tekil (onun)	قلی‎ gûlu	قللری‎ gûlları
1. çoğul (bizim)	قلمز‎ gûlumuz	قللرمز‎ gûllarımız
2. çoğul (sizin)	قلڭز‎ gûlunuz	قللرڭز‎ gûllarınız
3. çoğul (onların)	قلی‎ gûlu قللری‎ gûlları