زوجة

Ayrıca bakınız: زوجه

Arapça

Köken

ز و ج‎ (z-v-c)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /zaw.d͡ʒa/

• dinle

  (dosya)

Ad

زَوْجَة (zevce) d (çoğul زَوْجَات‎ (zevcāt), dişil زَوْجَتَيْن‎ (zevceteyn))

1. زَوْج‎ (zevc, “zevc”) kelimesinin dişili
2. (aile) karı, zevce
   1. • M.S. 609–632, Kur'an, 20:117
        

        فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلْجَنَّةِ فَتَشْقَىٰ — (Âdem'e) şöyle demiştik: "Ey Âdem! Şüphesiz bu sana ve eşine düşmandır. Sakın sizi cennetten çıkarmasın, sonra bedbaht olursun."

      eş anlamlıları: اِمْرَأَة‎ (imraʾe), قَرِينَة‎ (ḳarīne)

3. (ender) cins, sınıf, tip
   • M.S. 609–632, Kur'an, 56:4-10
     

     إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنْبَثًّا وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ — Yer şiddetle sarsıldığı / Dağlar serpildikçe serpildiği / Dağılıp toz duman hâline geldiği / Ve sizler üç sınıf olduğunuz zaman: Sağın adamları – sağın adamları kimlerdir? Solun adamları – solun adamları kimlerdir?

Çekimleme

زَوْجَة (zevce) ad çekimi

tekil	ـَة (-a)'da tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	زَوْجَة zevce	الزَّوْجَة‎ ez-zevce	زَوْجَة zevce
yalın	زَوْجَةٌ zevcetün	الزَّوْجَةُ‎ ez-zevcetü	زَوْجَةُ zevcetü
belirtme	زَوْجَةً zevceten	الزَّوْجَةَ‎ ez-zevcete	زَوْجَةَ zevcete
tamlayan	زَوْجَةٍ zevcetin	الزَّوْجَةِ‎ ez-zevceti	زَوْجَةِ zevceti

Türetilmiş kavramlar

• زَوْجَتُهُم‎ (ar) (zevcetühüm)، زَوْجَتُهَا‎ (ar) (zevcetühā)، زَوْجَتُكُم‎ (ar) (zevcetüküm)، زَوْجَتُكَ‎ (ar) (zevcetüke)، زَوْجَتُكِ‎ (ar) (zevcetüki)

Türevleri

• Azerice: zövcə
• Farsça: زوجه‎
• Osmanlı Türkçesi: زوجه‎

  Türkçe: zevce