πρόσωπο

Yunanca

Köken

Eski Yunanca πρόσωπον (prósōpon) sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈprosopo/
• Heceleme: πρό‧σω‧πο

Ad

πρόσωπο (prósopo) n (çoğulu πρόσωπα)

1. (anatomi) yüz, sıfat, sima, çehre, surat, beniz
2. karakter, kişi
3. (dil bilimi) kişi, şahıs

Çekimleme

πρόσωπο (prósopo) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	πρόσωπο (prósopo)	πρόσωπα (prósopa)
tamlayan	προσώπου, πρόσωπου (prosópou, prósopou)	προσώπων (prosópon)
belirtme	πρόσωπο (prósopo)	πρόσωπα (prósopa)
seslenme	πρόσωπο (prósopo)	πρόσωπα (prósopa)

Türetilmiş kavramlar

• νομικό πρόσωπο (nomikó prósopo)
• φυσικό πρόσωπο (fysikó prósopo)