şehla

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi شهلا‎ sözcüğünden, Arapça شَهْلَاء‎ (şehlāʾ) sözcüğünden

Ön ad

şehla (karşılaştırma daha şehla, üstünlük en şehla)

1. Siyaha çalan mavi (gözlü kadın)
2. Hafif şaşı bakan

Türetilmiş kavramlar

• şehlalaşmak, şehlalık