شهلا
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Arapça شَهْلَاء (şehlāʾ) sözcüğünden
Ön ad[değiştir]
شهلا (şehlâ)
- ela gözlü
- hafif şaşı
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
- شهلالق (şehlâlık)
Sözcük birliktelikleri[değiştir]
Uğradığı değişimler[değiştir]
- Türkçe: şehla
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "شهلا" maddesi