şehrin

Türkçe

Köken

şehir + -rin

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʃeh.ˈɾin/
• Heceleme: şeh‧rin

Ad

şehrin

1. şehir (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil