ölü

Ayrıca bakınız: cansız

Türkçe

Ad

ölü (belirtme hâli ölüyü, çoğulu ölüler)

[1] (fizyoloji) ölmüş insan, müteveffa, mevta

Onu denizden çıkarmak istediler ama biri, müstantik ve doktor gelmeyince ölülere dokunulmaz, diyince bu işten vazgeçtiler. - Halikarnas Balıkçısı

[2] hayvan leşi

Tavuk ölüsü.

Atasözleri

Ağlama ölü için, ağla deli için

Evden bir ölü çıkacak demişler, herkes hizmetçinin yüzüne bakmış

İmam evinden aş, ölü gözünden yaş çıkmaz

Ölü aşı neylesin, türbe taşı neylesin

Yuyucunun hakkı eline geçsin de ölü ister cennete gitsin ister cehenneme

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ölü"

Türk lehçeleri

• Azerice: ölü (az)
• Eski Türkçe: ölüg (tr)

• Tatarca: üle (tt)
• Türkmence: öli (tk)

Çeviriler

• Almanca: Toter (de) e, Tote (de) d
• Arapça: ميت‏‎ (ar) [meyyid]
• Fince: kuollut (fi), vainaja (fi)
• Fransızca: mort (fr)
• İngilizce: deceased (en), decedent (en)

• İtalyanca: morto (it)
• Macarca: holttest (hu)

Ön ad

[1] (fizyoloji) hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, morto, ölmüş, yaşamayan, diri karşıtı olan,

[2] gücü az, zayıf

Ölü kandil.

[3] çok durgun, hareketsiz

Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar. - N. Cumalı

[4] etkileme gücü olmayan, canlılığı olmayan

Ölü bir konuşması var.

Köken

[1] Türkçe ölmek

Çeviriler

• Almanca: tot (de), gestorben (de)
• Fince: kuollut (fi)
• Fransızca: mort (fr)
• İngilizce: dead (en)

• İspanyolca: muerto (es)
• Macarca: halott (es)

Azerice

Ön ad

[1] (fizyoloji) ölü

Gagavuzca

Ön ad

[1] ölü

Çeviriler

• İngilizce: dead (en)
• İspanyolca: muerto (es)

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki