İçeriğe atla

ölü

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: õlu, naaş

Türkçe

[düzenle]

ölü (belirtme hâli ölüyü, çoğulu ölüler)

  1. (fizyoloji) ölmüş insan; cenaze, müteveffa, mevta, meyit
    • Onu denizden çıkarmak istediler ama biri, müstantik ve doktor gelmeyince ölülere dokunulmaz, diyince bu işten vazgeçtiler. - Halikarnas Balıkçısı
  2. hayvan leşi
    • Tavuk ölüsü.

Çekimleme

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

ölü (karşılaştırma daha ölü, üstünlük en ölü)

  1. (fizyoloji) hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, morto, ölmüş, yaşamayan, diri karşıtı olan
  2. gücü az, zayıf
    • Ölü kandil.
  3. çok durgun, hareketsiz
    • Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar. - N. Cumalı
  4. etkileme gücü olmayan, canlılığı olmayan
    • Ölü bir konuşması var.

Deyimler

[düzenle]

ölü fiyatına, ölüsü kandilli, ölüsü kınalı

Atasözleri

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Azerice

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

ölü

  1. (fizyoloji) ölü, cenaze, müteveffa, mevta, meyit

Gagavuzca

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

ölü

  1. (fizyoloji) ölü, cenaze, müteveffa, mevta, meyit

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki