yaş

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Yaş, yas

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /ˈjɑʃ/
Heceleme: yaş

Köken[değiştir]

Eski Türkçe jash(jash)

[değiştir]

yaş (belirtme hâli yaşı, çoğulu yaşlar) -şı

  1. bir kurum, bir kuruluş, düzen v.s.'nin kurulduğundan bu yana geçen zaman, sin
    Yetmiş beş yaşına basan Türkiye Cumhuriyeti.
  2. doğuştan beri geçen ve yıl birimi ile ölçülen zaman
    Yaş otuz beş, yolun yarısı eder. - C. S. Tarancı
  3. hayatın çeşitli evrelerinden her biri, çağ
    Kızımızı yetiştirdik bu yaşa getirdik. - M. Yesari
  4. (fizyoloji) gözyaşı
    Bu kararı söyleyen sesin tesiri gözlerimizi yaşla doldurdu. - H. S. Tanrıöver
  5. (meteoroloji) bir kurulduğundan oluşmaya başladığı günden bugüne kadar geçirdiği zaman süresi

Çekimleme[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

yaş (karşılaştırma daha yaş, üstünlük en yaş)

  1. suyunu, canlılığını kaybetmemiş, kurumamış, kurutulmamış
  2. ıslak, nemli, rutubetli
  3. (argo) kötü
    Bugün işler yaş.
  4. (argo) zor

Eş anlamlılar[değiştir]

  • (suyunu, canlılığını kaybetmemiş, kurumamış, kurutulmamış): taze

Zıt anlamlılar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

|}

Azerice[değiştir]

[değiştir]

yaş

  1. ıslak

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. (aile, memeliler) çocuk

Ön ad[değiştir]

  1. körpe, taze
  2. ıslak, nemli, rutubetli

Gagavuzca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Heceleme: yaş

Köken[değiştir]

Eski Türkçe jash(jash)

[değiştir]

yaş

  1. yaş

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası[değiştir]

[değiştir]

yaş

  1. Doğuştan beri geçen ve yıl birimi ile ölçülen zaman
    Mecit 13 yaşını toldırdı.
    Oğlum 13 yaşında.

Ön ad[değiştir]

yaş

  1. canlılığı devam eden
    yaş terek
    yaş ağaç
  2. genç
    yaş aqay
    genç erkek
  3. ıslak, nemli, rutubetli
    yaş urba
    ıslak elbise

Eş anlamlılar[değiştir]

Tatarca[değiştir]

Ön ad[değiştir]

yaş

  1. genç

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.