bu

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Adıl[değiştir]

bu

  1. (işaret adılı): en yakında bulunan bir varlığı veya biraz önce anılan bir şeyi işaret yolu ile belirtmek için kullanılan söz
    zıt anlamlısı: şu
    Bunu değil, şunu isterim.
    Oysa bizi bekleyen yaşam bu değildi. — R. Mağden

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Türkçe işaret adılları [değiştir]
yakın uzak
Tekil bu o
şu
Çoğul bunlar onlar
şunlar

Ön ad[değiştir]

bu (karşılaştırma daha bu, üstünlük en bu)

  1. yerde, zamanda veya söz zincirinde en yakın olanı gösteren söz
    Hiçbiri bu çocukların eline su dökemez. — A. Ümit

Atasözleri[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Azerice[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: bu

Adıl[değiştir]

bu

  1. bu

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe bu(bu).

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: bu

Ön ad[değiştir]

bu

  1. bu

Kırım Tatarcası[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: bu

Ön ad[değiştir]

bu

  1. bu

Tatarca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: bu

[değiştir]

bu

  1. buğu
  2. buhar

Eylem[değiştir]

bu

  1. boğmak

Ön ad[değiştir]

bu

  1. bu