İçeriğe atla

toy

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Toy, toþ, toý

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
IPA(anahtar): /ˈtoj/
Heceleme: toy

toy (belirtme hâli toyu, çoğulu toylar)

Vikipedi
Vikipedi
Toy (kuş) hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Toy (Otis tarda)
  1. şenlik, şölen, ziyafet
  2. (kuşlar, ornitoloji, turnamsılar) toygiller familyasından kuş türü
  3. (politika, tarih) İslamiyet öncesinde Türk devletlerinde devlet işlerinin görüşülüp ve tartışıldığı, aynı zamanda yasama, yürütme ve yargı yetkisini kullanan meclis

Eş anlamlılar

[düzenle]

Bilimsel adı

[düzenle]

otis tarda

Üst kavramlar

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

beylik toyu, toy sizin, av benim olsun, yağma toyu

İlgili kelimeler

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

toyca, toycu, toycuk, toygun, toyken, toyla, toylu, toysa, toysu, toysuz


Çeviriler

[düzenle]


Ek okumalar

[düzenle]
  • (ornitoloji): {{proje bağlantısı
  • (politika, tarih): {{proje bağlantısı|

Ön ad

[düzenle]

toy (karşılaştırma daha toy, üstünlük en toy)

  1. acemî çaylak
    Meslektaşlarım, kim bilir, beni ne kadar bilgisiz ve toy bulacaklardı? - Yakup Kadri Karaosmanoğlu
  2. düğün, şenlik
  3. gençliği sebebiyle beceriksiz ve görgüsüz olan

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Azerice

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
Heceleme: toy

toy

  1. (aile) düğün

Çağatayca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
Heceleme: toy
  1. (aile) düğün, sünnet cemiyeti

Eski Türkçe

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. ziyafet

Gagavuzca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
Heceleme: toy

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe tod (tod)

toy

  1. (turnamsılar, kuşlar) toy

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İngilizce

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
Heceleme: toy

toy (çoğulu toys)

  1. (oyuncak) oyun aracı, oyuncak, oynayacak

Karaçay-Balkarca

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. şölen, ziyafet
  2. (aile) düğün

Karakalpakça

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
Heceleme: toy

toy

  1. (aile) düğün

Kumanca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
Heceleme: toy

toy

  1. ziyafet

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.