türkü

Türkçe

Köken

• Arapça

Ad

türkü (belirtme hâli türküyü, çoğulu türküler)

1. (edebiyat) hece ölçüsüyle yazılmış ve halk ezgileriyle bestelenmiş bestelenmiş manzume

   Kulak ver ki havasında bahçemizin. Gök maviliğinden, dal yeşilliğinden. Bir türkü söylenmede kendiliğinden. - C. S. Tarancı

2. (edebiyat) hece vezniyle yazılmış ve halk ezgisiyle bestelenmiş şiir

Çekimleme

türkü adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	türkü	türküler
belirtme	türküyü	türküleri
yönelme	türküye	türkülere
bulunma	türküde	türkülerde
ayrılma	türküden	türkülerden
tamlayan	türkünün	türkülerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (ben)	türküm	türkülerim
2. tekil (sen)	türkün	türkülerin
3. tekil (o)	türküsü	türküleri
1. çoğul (biz)	türkümüz	türkülerimiz
2. çoğul (siz)	türkünüz	türküleriniz
3. çoğul (onlar)	türküsü türküleri

Deyimler

• askerlik türküsü
• aşk türküsü
• çocuk türküsü
• eşkıya türküsü
• halk türküsü
• iş türküsü
• kahramanlık türküsü
• karşılıklı türkü
• oyun türküsü
• ölüm türküsü
• tören türküsü
• türkü çağırmak
• türkü tutturmak
• türkü söylemek
• türkü yakmak
• türküsünü çağırmak

Benzer sözcükler

• Türki
• türlü

Atasözleri

• El elin eşeğini türkü çağırarak arar

Çeviriler

edebiyat

• Azerice: mahnı (az)
• Fransızca: chanson (fr), chansonnette (fr)

• Kırım Tatarca: cır (crh)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "türkü"