sürmeyen

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: sür‧me‧yen

Zıt anlamlılar

• süren

Ad

sürmeyen (belirtme hâli sürmeyeni, çoğulu sürmeyenler)

1. tarla gibi bir yeri sürmek işini yapmayan kimse

Ön ad

sürmeyen (karşılaştırma daha sürmeyen, üstünlük en sürmeyen)

1. tarla gibi bir yeri sürmek işini yapmayan