İçeriğe atla

pınar

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Pınar

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi پنار.

Söyleniş

[düzenle]

pınar (belirtme hâli pınarı, çoğulu pınarlar)

  1. (coğrafya, hidroloji) yerden kaynayarak çıkan su, ve bu suyun çıktığı yer
  2. (bulak, göze, kaynak, memba)
    Paşaoluk Yaylası'nın her bucağından bir pınar kaynar. R. H. Karay
  3. çeşme
    Evlerinin önü çatal pınarlar. İçerler suyunu beni anarlar. Halk türküsü

Çekimleme

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Farsça

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: pı‧nar

pınar

  1. (coğrafya, hidroloji) kaynak, memba
  2. (coğrafya, hidroloji) kaynak suyu, memba suyu

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki