له

Arapça

Köken

لَ‎ (le) + هُ‎ (hü)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /le.hu/

Adıl

لَهُ (lehü) e

1. onun
   • M.S. 609–632, Kur'an, 112:4
     وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ. – Hiçbir şey O’nun denk ve benzeri değildir.

Türetilmiş kavramlar

• وَلَهُ‎ (velehü), فَلَهُ‎ (felehü)

Osmanlı Türkçesi

Köken

Rusça лях (lyah) sözcüğünden.

Çekimleme

له‎ (leh) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	له‎ leh	لهلر‎ lehler
belirtme	لهی‎ lehi	لهلری‎ lehleri
yönelme	لهه‎ lehe	لهلره‎ lehlere
bulunma	لهده‎ lehte	لهلرده‎ lehlerde
ayrılma	لهدن‎ lehten	لهلردن‎ lehlerden
tamlayan	لهڭ‎ lehin	لهلرڭ‎ lehlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	لهم‎ lehim	لهلرم‎ lehlerim
2. tekil (senin)	لهڭ‎ lehin	لهلرڭ‎ lehlerin
3. tekil (onun)	لهی‎ lehi	لهلری‎ lehleri
1. çoğul (bizim)	لهمز‎ lehimiz	لهلرمز‎ lehlerimiz
2. çoğul (sizin)	لهڭز‎ lehiniz	لهلرڭز‎ lehleriniz
3. çoğul (onların)	لهی‎ lehi لهلری‎ lehleri

Ad

له (leh)

1. Polonyalı

   eş anlamlısı: لهلی‎

Özel ad

له (leh)

1. Polonya

   eş anlamlısı: لهستان‎

Türetilmiş kavramlar

• لهلی‎ (lehli) ،لهستان‎ (lehistan)

Türevleri

• Ermenice:
  • Orta Ermenice: լեհ (leh)
• Türkçe: Leh