له

Arapça

Köken

هُ‎ (hü) + -لَ‎ (-le)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): lehu

Adıl

لَهُ (lehü)

1. onun
   • وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ.‎ (velem yekün lehü küfüven aḥadün.) - Hiçbir şey O’nun denk ve benzeri değildir. -Kur'ân-ı Kerîm, İhlas (112):4

Türetilmiş kavramlar

• وَلَهُ‎ (velehü), فَلَهُ‎ (felehü)