İçeriğe atla

mücrim

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi مجرم, o da Arapça مُجْرِم (mücrim).

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): /myd͡ʒ.ˈɾim/
  • Heceleme: müc‧rim

mücrim (belirtme hâli mücrimi, çoğulu mücrimler)

  1. (hukuk) cürüm işleyen kişi: suçlu
    • M.S. 609–632, Kur'an, 14:49
      O gün; mücrimleri zincirlere vurulmuş olarak görürsün.

Çekimleme

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

mücrim (karşılaştırma daha mücrim, üstünlük en mücrim)

  1. (hukuk) cürüm işleyen

Kaynakça

[düzenle]