saman

Ayrıca bakınız: Şaman, samanı

Türkçe

Köken

Moğolca

Ad

saman (belirtme hâli samanı, çoğulu samanlar) -nı

1. (bitki anatomisi) Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış saplar

Deyimler

postuna saman doldurmak, saman altından su götürmek, saman balyası, saman gibi

Türk lehçeleri

• Azerice: saman (az)
• Eski Türkçe: aşbar (tr)
• Karaçay Balkarca: kuvuk (krc), salam (krc)
• Kırım Tatarca: tozaq (crh), toban (crh)

• Türkmence: saaman (tk)

Çeviriler

• Almanca: Stroh (de) n
• Fince: heinänkorsi (fi), olki (fi)
• İngilizce: straw (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "saman"

Atasözleri

• Güvenme dostuna, saman doldurur postuna

Azerice

Ad

1. (bitki anatomisi) saman

Gagavuzca

Köken

Moğolca saban

Ad

1. (bitki anatomisi) saman

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay Balkarca

Ad

1. tür kerpiç