komşu

Türkçe

Köken

Eski Türkçe konşı‎ (konşı) - koşnı; konuş-mak “birlikte yakın yerlere konmak, yerleşmek”ten konuş-ı > konşı > koñşı > koñşu > komşu

Söyleniş

• Heceleme: kom‧şu

Ad

komşu (belirtme hâli komşuyu, çoğulu komşular)

1. (sosyoloji) Binalardaki yakın olan kimselerin birbirine göre aldıkları isim

Çekimleme

komşu adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	komşu	komşular
belirtme	komşuyu	komşuları
yönelme	komşuya	komşulara
bulunma	komşuda	komşularda
ayrılma	komşudan	komşulardan
tamlayan	komşunun	komşuların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	komşum	komşularım
2. tekil (senin)	komşun	komşuların
3. tekil (onun)	komşusu	komşuları
1. çoğul (bizim)	komşumuz	komşularımız
2. çoğul (sizin)	komşunuz	komşularınız
3. çoğul (onların)	komşusu komşuları

Üst kavramlar

• insan

Atasözleri

Binalar yakın olan kimseler

• Ev alma, komşu al
• Komşu boncuğunu çalan gece takınır
• Komşu ekmeği komşuya borçtur
• Komşu hakkı, Tanrı hakkı
• Komşu iti komşuya ürümez
• Komşu kızı almak, kalaylı kaptan su içmek gibidir
• Komşu komşunun külüne muhtaçtır

Türetilmiş kavramlar

• komşuca, komşucu, komşucuk, komşulu, komşuluk, komşusuz, komşuyken, komşuyla, komşuysa

Çeviriler

Binalar yakın olan kimseler

• Afrikanca: buurman (af)
• Almanca: Nachbar (de) e
• Arapça: جَار‎ (ar) e (cār)
• Aymaraca: utamasi (ay)
• Azerice: qonşu (az)
• Bulgarca: комшия (bg) e (komšija)
• Çekçe: soused (cs) e
• Ermenice: հարևան (hy) (harewan)
• Ersya dili: шабра (myv) (šabra)
• Eski Türkçe: konşı‎ (otk) (konşı), koşnı
• Fince: naapuri (fi)
• Fransızca: voisin (fr) e
• Galce: cymydog (cy)
• Hausaca: maƙwauci (ha)
• Hollandaca: buurman (nl)
• İngilizce: neighbor (en), neighbour (en)
• İspanyolca: vecino (es) e
• İsveççe: granne (sv) g
• İtalyanca: vicino (it) e
• Karaçay-Balkarca: honşu (krc), konşu (krc)
• Kürtçe: cîran (ku)
• Macarca: szomszéd (hu)
• Marathi dili: शेजारी (mr) (śejārī)
• Mari dili: пошкудо (mhr) (poškudo)
• Mokşa dili: шабра (mdf) (šabra)
• Norveççe:

  Bokmål: nabo (no) e

• Portekizce: vizinho (pt)
• Tatarca: kürşe (tt)

  Kırım Tatarcası: qomşu (crh)

• Türkmence: goňşy (tk)
• Udmurtça: бускель (udm) (buskelʹ)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: γείτονας (el) (geítonas)

Ön ad

komşu (karşılaştırma daha komşu, üstünlük en komşu)

1. sınır ortaklığı bulunan

   Komşu bahçeler arasında da pek kullanılmayan yan kapılar vardı. - Ç. Altan

Eş anlamlılar

• mücavir

Çeviriler

sınır ortaklığı bulunan

• Almanca: Nachbar- (de)
• Fince: lütfen eğer biliyorsanız bir çeviri ekleyin
• Gagavuzca: komşu (gag)
• İngilizce: lütfen eğer biliyorsanız bir çeviri ekleyin
• İspanyolca: lütfen eğer biliyorsanız bir çeviri ekleyin
• Kürtçe: lütfen eğer biliyorsanız bir çeviri ekleyin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "komşu"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: kom‧şu

Ad

komşu

1. (toplum bilimi) komşu