komşu

Türkçe

Köken

Eski Türkçe koşnı

Söyleniş

• Heceleme: kom·şu

Ad

komşu (belirtme hâli komşuyu, çoğulu komşular) -su

1. (toplum bilimi) binalardaki yakın olan kimselerin birbirine göre aldıkları isim

Çekimleme

komşu adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	komşu	komşular
belirtme	komşuyu	komşuları
yönelme	komşuya	komşulara
bulunma	komşuda	komşularda
ayrılma	komşudan	komşulardan
tamlayan	komşunun	komşuların

Çeviriler

• Afrikanca: buurman (af)
• Almanca: Nachbar (de) e
• Arapça: جَار‏‎ (ar) e (cār)
• Aymaraca: utamasi (ay)
• Azerice: qonşu (az)
• Çekçe: soused (cs) e
• Ermenice: հարևան (hy) (harewan)
• Ersya dili: шабра (myv) (šabra)
• Eski Türkçe: konşı (tr), koşnı (tr)
• Fince: naapuri (fi)
• Fransızca: voisin (fr) e
• Galce: cymydog (cy)
• Hausaca: maƙwauci (ha)
• Hollandaca: buurman (nl)
• İngilizce: neighbor (en), neighbour (en)
• İspanyolca: vecino (es) e
• İsveççe: granne (sv) g

• İtalyanca: vicino (it) e
• Karaçay Balkarca: honşu (krc), konşu (krc)
• Kırım Tatarca: qomşu (crh)
• Kürtçe: cîran (ku)
• Macarca: szomszéd (hu)
• Marathi dili: शेजारी (mr) (śejārī)
• Mari dili: пошкудо (mhr) (poškudo)
• Mokşa dili: шабра (mdf) (šabra)
• Norveççe:

  Bokmål: nabo (no) e

• Portekizce: vizinho (pt)
• Tatarca: kürşe (tt)
• Türkmence: goňşy (tk)
• Udmurtça: бускель (udm) (buskelʹ)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: γείτονας (el) (geítonas)

Atasözleri

• Ev alma, komşu al
• Komşu boncuğunu çalan gece takınır
• Komşu ekmeği komşuya borçtur
• Komşu hakkı, Tanrı hakkı
• Komşu iti komşuya ürümez
• Komşu kızı almak, kalaylı kaptan su içmek gibidir
• Komşu komşunun külüne muhtaçtır

Ön ad

1. sınır ortaklığı bulunan, mücavir

   Komşu bahçeler arasında da pek kullanılmayan yan kapılar vardı. -Ç. Altan

Çeviriler

• Fince: [Girdi?]tpos
• Gagavuzca: komşu (gag)
• İngilizce: [Girdi?]tpos

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "komşu"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ad

komşu

1. (toplum bilimi) komşu