komşu
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
- Eski Türkçe konşı (konşı) - koşnı; konuş-mak “birlikte yakın yerlere konmak, yerleşmek”ten konuş-ı > konşı > koñşı > koñşu > komşu[1]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: kom‧şu
Ad[düzenle]
komşu (belirtme hâli komşuyu, çoğulu komşular)
- (sosyoloji) Binalardaki yakın olan kimselerin birbirine göre aldıkları isim
Çekimleme[düzenle]
komşu adının çekimi
Üst kavramlar[düzenle]
Atasözleri[düzenle]
Binalar yakın olan kimseler
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Binalar yakın olan kimseler
|
Ön ad[düzenle]
komşu (karşılaştırma daha komşu, üstünlük en komşu)
Eş anlamlılar[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
sınır ortaklığı bulunan
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "komşu"
- ↑ Kubbealtı Lugati
Gagavuzca[düzenle]
Köken[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- Heceleme: kom‧şu
Ad[düzenle]
komşu
- (toplum bilimi) komşu