kolon

Türkçe

Köken

Fransızca colonne

Ad

kolon (belirtme hâli kolonu, çoğulu kolonlar)

1. sütun
2. Katlardaki döşemeleri birbirlerine bağlayan düşey boru
3. Kalın bağırsağın gödenden önceki bölümü

Çekimleme

kolon adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	kolon	kolonlar
belirtme	kolonu	kolonları
yönelme	kolona	kolonlara
bulunma	kolonda	kolonlarda
ayrılma	kolondan	kolonlardan
tamlayan	kolonun	kolonların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	kolonum	kolonlarım
2. tekil (senin)	kolonun	kolonların
3. tekil (onun)	kolonu	kolonları
1. çoğul (bizim)	kolonumuz	kolonlarımız
2. çoğul (sizin)	kolonunuz	kolonlarınız
3. çoğul (onların)	kolonu kolonları

Çeviriler

noktalama işareti

• Fince: palsta (fi), sarake (fi)

• İngilizce: column (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kolon"

Danca

Ad

kolon

1. (noktalama işareti adları) iki nokta

İsveççe

Ad

kolon

1. (noktalama işareti adları) iki nokta