hin

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

hin (belirtme hâli hini, çoğulu hinler)

1. (zaman) zaman, zamane
2. kurnaz, cin fikirli kimse

Çekimleme

hin adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		hin	hinler
belirtme		hini	hinleri
yönelme		hine	hinlere
bulunma		hinde	hinlerde
ayrılma		hinden	hinlerden
tamlayan		hinin	hinlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	hinim	hinlerim
	belirtme	hinimi	hinlerimi
	yönelme	hinime	hinlerime
	bulunma	hinimde	hinlerimde
	ayrılma	hinimden	hinlerimden
	tamlayan	hinimin	hinlerimin
2. tekil	yalın	hinin	hinlerin
	belirtme	hinini	hinlerini
	yönelme	hinine	hinlerine
	bulunma	hininde	hinlerinde
	ayrılma	hininden	hinlerinden
	tamlayan	hininin	hinlerinin
3. tekil	yalın	hini	hinleri
	belirtme	hinini	hinlerini
	yönelme	hinine	hinlerine
	bulunma	hininde	hinlerinde
	ayrılma	hininden	hinlerinden
	tamlayan	hininin	hinlerinin
1. çoğul	yalın	hinimiz	hinlerimiz
	belirtme	hinimizi	hinlerimizi
	yönelme	hinimize	hinlerimize
	bulunma	hinimizde	hinlerimizde
	ayrılma	hinimizden	hinlerimizden
	tamlayan	hinimizin	hinlerimizin
2. çoğul	yalın	hininiz	hinleriniz
	belirtme	hininizi	hinlerinizi
	yönelme	hininize	hinlerinize
	bulunma	hininizde	hinlerinizde
	ayrılma	hininizden	hinlerinizden
	tamlayan	hininizin	hinlerinizin
3. çoğul	yalın	hini hinleri
	belirtme	hinini hinlerini
	yönelme	hinine hinlerine
	bulunma	hininde hinlerinde
	ayrılma	hininden hinlerinden
	tamlayan	hininin hinlerinin

Çeviriler

çeviriler

• Fince: hetki (fi), tuokio (fi), pirulainen (fi)
• İngilizce: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İspanyolca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Kürtçe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "hin" maddesi

Azerice

Ad

hin

1. kümes

Frizce

Ad

hin

1. (sülüngiller, kuşlar, evcil hayvanlar) tavuk