havadar

Türkçe

Köken

Arapça < Farsça

Ön ad

havadar (karşılaştırma daha havadar, üstünlük en havadar) havadar

1. havası bol, temiz olan (yer), yeleken, yeleç

   Yüksek, havadar, nezaretli bir ev. - S. M. Alus

Türk

Çeviriler

• Fince: ilmava (fi)
• İngilizce: airy (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "havadar"