havadar

Türkçe

Köken

Arapça < Farsça

Ön ad

havadar (karşılaştırma daha havadar, üstünlük en havadar) havadar

1. havası bol, temiz olan (yer), yeleken, yeleç

   Yüksek, havadar, nezaretli bir ev. - S. M. Alus

Çeviriler

çeviriler

• Fince: ilmava (fi)
• İngilizce: airy (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "havadar" maddesi