Emir
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]- Osmanlı Türkçesi امر, o da Arapça أمر.
Söyleniş
[düzenle]Özel ad
[düzenle]Emir (belirtme hâli Emir'i), çoğulu Emirler
- Emir anlamında bir erkek ismi.
Çekimleme
[düzenle]Emir adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Emir | — | |
| belirtme | Emir'i | — | |
| yönelme | Emir'e | — | |
| bulunma | Emir'de | — | |
| ayrılma | Emir'den | — | |
| tamlayan | Emir'in | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Emir'im | — |
| belirtme | Emir'imi | — | |
| yönelme | Emir'ime | — | |
| bulunma | Emir'imde | — | |
| ayrılma | Emir'imden | — | |
| tamlayan | Emir'imin | — | |
| 2. tekil | yalın | Emir'in | — |
| belirtme | Emir'ini | — | |
| yönelme | Emir'ine | — | |
| bulunma | Emir'inde | — | |
| ayrılma | Emir'inden | — | |
| tamlayan | Emir'inin | — | |
| 3. tekil | yalın | Emir'i | — |
| belirtme | Emir'iyi | — | |
| yönelme | Emir'iye | — | |
| bulunma | Emir'ide | — | |
| ayrılma | Emir'iden | — | |
| tamlayan | Emir'inin | — | |
| 1. çoğul | yalın | Emir'imiz | — |
| belirtme | Emir'imizi | — | |
| yönelme | Emir'imize | — | |
| bulunma | Emir'imizde | — | |
| ayrılma | Emir'imizden | — | |
| tamlayan | Emir'imizin | — | |
| 2. çoğul | yalın | Emir'iniz | — |
| belirtme | Emir'inizi | — | |
| yönelme | Emir'inize | — | |
| bulunma | Emir'inizde | — | |
| ayrılma | Emir'inizden | — | |
| tamlayan | Emir'inizin | — | |
| 3. çoğul | yalın | Emir'i — | |
| belirtme | Emir'iyi — | ||
| yönelme | Emir'iye — | ||
| bulunma | Emir'ide — | ||
| ayrılma | Emir'iden — | ||
| tamlayan | Emir'inin — | ||